🔴تأملاتی در دعای سحر (۷۲)/ مشیت خداگونه در انسان/ نوشتاری از استاد محمد سروش محلاتی
⬅️در این فراز از دعای شریف سحر «اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ مِنْ مشیّتکَ بِاَمْضاها» سه درخواست وجود دارد؛ درخواست اول نسبت به اصل مشیّت است. درخواست دوم مشیّتی از نوع مشیّت الهی ـ و نه هر مشیّتی ـ است؛ «اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ مِنْ مشیّتکَ» خدایا از همان مشیّت خودت می‌خواهم. نکته سوم اینکه شخص در دعا به یک مشیّت ناقص و ناتمام هم رضایت نمی‌دهد و مشیّت أعلای الهی و مرتبه نهایی آن را می‌خواهد؛ «اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ مِنْ مشیّتکَ بأمضاها»
⬅️مقداری نسبت به اضافه مشیّت نسبت به حق‌تعالی تأمل کنیم، شاید از این راه بتوانیم پاسخ این سؤال را پیدا کنیم که ما در این دعا چه مشیّتی را می‌خواهیم و مشیّتی که اضافه به ذات حق‌تعالی شده؛ «مِنْ مشیّتکَ» کدام مشیّت است؟
⬅️ظاهراً بهترین راه برای درک این‌گونه حقایق نسبت به ساحت مقدس حق‌تعالی، مراجعه به قرآن کریم است؛ اینکه خداوند در قرآن خود را چگونه معرفی می‌کند و از آن جمله، درباره اراده و مشیّت خود چه می‌فرماید. چند آیه در قرآن کریم درباره چگونگی اراده خدا وجود دارد. بعد از اینکه از این مسئله و این آیات درباره کیفیّت اراده الهی و نافذ بودن آن اراده عبور کنیم، سراغ انسان می‌آییم که چگونه ممکن است آن اراده و مشیّت در انسان هم تحقق پیدا کند (اراده و مشیّت حق‌تعالی که به ذات مقدس الهی اضافه شده و نه قصد و اراده و مشیّت متعارف که در همه انسان‌ها وجود دارد)؟
⬅️در قرآن کریم وقتی سخن از اراده حق‌تعالی است، تعبیر این است؛ اراده خدا همان و تحقق مراد خدا هم همان! اصلاً فاصله‌ای بین این دو نیست. آن‌چه حق‌تعالی بخواهد همان واقع می‌شود. اراده و سلطنت مطلقه است و در برابر آن، هیچ مانعی وجود ندارد و اراده حق‌تعالی مقهور و مغلوب چیزی قرار نمی‌گیرد.
https://fa.shafaqna.com/news/2011300/
🌍 | خبرگزاری بین المللی شفقنا
@shafaqna_com