🔴  مقدمه ای بر گسترش خشونت کلامی و هتاکی در ورزشگاه ها شفقنا ورزشی - در سال‌های اخیر، پدیده‌ای نگران‌کننده در ورزشگاه‌های ایران مشاهده می‌شود: گسترش رفتارهای ناپسند، خشونت کلامی، فحاشی، شعارهای توهین‌آمیز و بی‌احترامی از سوی طیفی از تماشاگران. این رفتارها، که روزگاری محدود و استثنایی بودند، اکنون به امری فراگیر در بسیاری از شهرها و ورزشگاه‌ها تبدیل شده‌اند و فضای ورزش را از سلامت، احترام و رقابت پاک دور کرده‌اند. از جمله دلایل اصلی این وضعیت، می‌توان به ضعف در آموزش فرهنگی عمومی و ورزشی، نبود نظارت و برخورد  متناسب حقوقی با رفتارهای غیر اخلاقی، و همچنین خشم انباشته در لایه‌هایی از جامعه اشاره کرد که در ورزشگاه‌ها تخلیه می‌شود. تصمیمات مشکوک داوری، بی‌اعتمادی به نتایج بازی‌ها، و تداوم روندهای ناعادلانه نیز آتش این رفتارها را شعله‌ورتر کرده‌اند. متأسفانه، با پدیده‌ای خطرناک‌تر نیز روبرو هستیم: تعمیم تعصبات باشگاهی علیه بازیکنان ملی، قومیت‌گرایی و تعصبات نژادی و محلی که در قالب شعارهای توهین‌آمیز علیه اقوام مختلف بروز می‌یابد. این موضوع نه‌تنها به همبستگی ملی لطمه می‌زند، بلکه بذر نفرت و جدایی را نسبت به تیم های ملی و همچنین در دل جامعه می‌کارد. از سوی دیگر، جای تعجب است که این پدیده حتی به ورزشگاه‌های استان‌هایی چون یزد نیز رسیده است؛ استانی که همواره به فرهنگ، ادب، و متانت شهره بوده است. این خود نشان می‌دهد که این بحران جنبه‌ ملی پیدا کرده و نیازمند رسیدگی فوری است. افزون بر این، مدیران باشگاه‌ها نیز باید مسئولانه‌تر عمل کنند؛ نمی‌توان از کنار رفتار هواداران خود بی‌تفاوت گذشت و تنها به نتیجه اندیشید متأسفانه، فضای ورزش ایران بیش از حد نتیجه‌گرا شده و این نتیجه‌گرایی محض، جای لذت بردن از زیبایی ورزش، رقابت سالم و منش پهلوانی را گرفته است. نباید فراموش کرد که چه بسا فساد نیز به برخی بخش‌های ورزش رخنه کرده باشد؛ از قراردادهای مشکوک گرفته تا تصمیمات داوری و پشت‌پرده‌های غیرشفاف. این فساد، نیز عامل مهمی در دلسردی تماشاگران  یا تحریک آنان و بروز واکنش‌های تند یا مشکوک و برنامه ریزی شده است. برای بازگرداندن ورزش به جایگاه حقیقی خود، همه‌ی ارکان ورزش کشور – از هوادار و بازیکن گرفته تا مربی، مدیر، رسانه و نهادهای نظارتی – باید مسئولانه وارد میدان شوند. تنها با فرهنگ‌سازی، شفافیت، و برخورد حقوقی دوراندیشانه با ناهنجاری‌ها می‌توان ورزشگاه‌ها را دوباره به محیطی شاد، سالم و قابل احترام تبدیل کرد؛ فضایی که خانواده‌ها، کودکان، و نسل آینده در آن احساس امنیت و افتخار کنند. / شفقنا ورزشی