🔴امام صادق (ع)؛ پرچمدار فضیلت و وحدت/ نوشتار حضرت آیت الله سبحانی ⬅️حضرت آیت‌ الله سبحانی در نوشتاری به مناسبت سالروز شهادت امام صادق (ع) اینگونه آورده اند: «اباعبدالله جعفر بن محمد الصادق (ع)، امام ششم شیعیان و هشتمین فروغ از خورشیدهای چهارده‌گانه عصمت و طهارت، در سال ۸۳ هجری قمری در مدینه منوره دیده به جهان گشودند. آن حضرت فرزند امام محمدباقر(ع) و ام‌فروه، بانوی دانشمند و پارسایی از خاندان قاسم بن محمد بن ابوبکر بود که فضیلت و علم خویش را در پرتو تربیت امامت به اوج رساند. امام صادق(ع) پس از عمری مجاهدت در نشر معارف ناب اسلام و پرورش شاگردان برجسته، در ماه شوال سال ۱۴۸ قمری و در ۶۵سالگی، به دستور منصور عباسی به شهادت رسیدند و در قبرستان بقیع، در کنار پدر گرامی‌شان امام باقر(ع)، جد ارجمندشان امام سجاد(ع) و عم بزرگوارشان امام حسن مجتبی(ع) آرمیدند. رسول خدا(ص) از ایشان به «صادقِ گوینده حق» یاد کردند و تاریخ، این لقب را بر پیشانی نورانی‌شان ماندگار کرد؛ چراکه هرگز جز راستی بر زبان نیاوردند. گرچه آن امام همام به القابی چون فاضل، طاهر و صابر نیز شهره بودند اما راست‌گویی بی‌همتایشان، نام «صادق» را چون نگینی درخشان بر تارک سیره‌شان نشاند. امامت ایشان، فصل شکوفایی علوم اسلامی و زنده‌سازی مکتب اهل‌بیت(ع) بود، تا جایی که مذهب تشیع به برکت تلاش‌های علمی و تربیتی ایشان به «مذهب جعفری» شناخته شد. ⬅️امام صادق(ع) از کودکی در دامان امامت پرورش یافتند. ایشان ۱۲سال از عمر پربرکت خویش را در محضر جد گرانقدرشان امام سجاد(ع) سپری کردند و پس از رحلت ایشان، ۱۹سال دیگر در کنار پدر دانشمندشان امام باقر (ع) به کسب فیض پرداختند. این ۳۱سال همراهی با دو امام معصوم، افزون بر بهره‌گیری از سرچشمه‌های الهی، زمینه‌ساز شکوفایی بی‌نظیر علمی ایشان شد. پس از شهادت امام باقر(ع)، بار امامت را ۳۴ سال بر دوش کشیدند و در این دوران، چنان دانشی گستردند که مکتب فکری شیعه را به اوج بالندگی رساندند. ⬅️امام صادق(ع) را می‌توان قهرمان بی‌بدیل عرصه علم و معرفت دانست. شاگردانی چون هشام بن حکم، جابر بن حیان و مالک بن انس از خرمن دانش بی‌کرانش بهره‌ها بردند و هزاران حدیث در فقه، کلام، فلسفه و علوم طبیعی از ایشان نقل شد. گستردگی این میراث علمی چنان است که مذهب جعفری به نام مبارکش شناخته می‌شود. ⬅️امام صادق(ع) با ۶۵سال عمر پربرکت، کهنسال‌ترین معصوم از خاندان رسالت هستند. ایشان افزون بر رسول خدا(ص) و امیرالمؤمنین (ع) که هر یک ۶۳ سال زیسته‌اند، از دیگر ائمه(ع) نیز طولانی‌تر عمر کردند. این مدتِ بی‌نظیر، فرصتی الهی بود تا اقیانوس علمِ خویش را در توفان‌های فکری آن عصر، به جریان اندازند و پایه‌های تشیع را استوار سازند. ایشان در طول عمر پربرکت خویش، چنان نقش بی‌بدیلی در پاسداری از شریعت پیامبر اکرم(ص) ایفا کرد که بقا و گسترش تشیع در گرو تلاش‌های خستگی‌ناپذیر آن حضرت است. در عصری که خلفای وقت، نقل و تدوین حدیث پیامبر(ص) را ممنوع کرده بودند، امام باقر(ع) و امام صادق(ع) با تأسیس دانشگاه نبوی، میراث گرانبهای سنت رسول‌الله(ص) را از خطر نجات دادند. این دو امام همام، با تربیت هزاران شاگرد در مسجدالنبی(ص)، شریعت اصیل اسلام را از طریق احادیث خود به نسل‌های آینده انتقال دادند؛ به‌گونه‌ای که امروز اگر خود را علوی، جعفری، باقری یا سجادی می‌نامیم، بیشترین آموزه‌های پیامبر(ص) را مدیون مجاهدت علمی این دو ستاره آسمان امامت هستیم. https://fa.shafaqna.com/news/2028033 جزئیات 👆👆👆 🌍 | خبرگزاری بین المللی شفقنا 🆔 @shafaqna_com