🔴از رسانه ها/ تبعات سیاست انحصار رسانه‌ای صدا و سیما ⬅️ هم میهن نوشت: اتفاقاتی که در رسانه رسمی کشور و در روزهای اخیر رخ داد، به گونه‌ای بود که همگان را متوجه خطر این گونه برنامه‌ها برای امنیت ملی و ثبات اجتماعی کشور کرد، و حجت بر دست‌اندرکاران کشور تمام شد که در این مورد باید کاری کنند. این وضعیت ریشه در سیاست انحصار رسانه‌ای داشته که به دلایل گوناگون اکنون اجرای آن سیاست انحصار ممکن نیست. از دهه ۶۰ انحصار رسانه رکن رکین نظام اطلاع‌رسانی بود و به نوعی اعتیادآور هم شده بود. ساختاری که در واقع با واکر و عصا راه می‌رفت ولی چون اجازه نمی‌دادند هیچ رقیبی داشته باشد همیشه به عنوان اولین نفر از خط پایان رد می‌شد و مدال طلا را بر سینه خود آویزان می‌کرد؛ حالا چند سالی است که نه‌تنها توان خود را در حذف هر گونه رقیب از دست داده، بلکه رقبای سرسخت و تازه‌نفس هم به میدان آمده و این رسانه را از دور رقابت خارج کرده‌اند. مدافعان این ساختار از ابتدای دهه ۷۰ که تعدادی روزنامه مستقل آمد عزا گرفتند و آغاز به مسئله‌سازی برای آنها کردند. سپس ماهواره آمد. ۳۰ سال پیش در سال ۱۳۷۴ در همین روزها قانون منع استفاده از ماهواره اعلام و اجرایی شد بلافاصله وزیر کشور اعلام کرد: «۹۰ درصد از دارندگان آنتن‌های ماهواره‌ای اقدام‌ به جمع‌آوری آنتن‌ها کرده‌اند.» فرمانده نیروی انتظامی نیز گفت: «از نیمه شب گذشته مهلت قانونی برای جمع‌آوری داوطلبانه آنتن‌های ماهواره‌ای پایان یافت.» اینها در حالی بود که مردم هنوز استقبال زیادی از ماهواره نکرده بودند چون به رسانه‌های مکتوب داخلی امید داشتند به‌ویژه پس از دوم خرداد که روند توسعه مطبوعات مستقل شتاب گرفت. آن مطبوعات را تحمل نکردند و بهار مطبوعات را خزان کردند. روزنامه‌ها را قلع و قمع کردند به امید آن که دوباره انحصار را به صداوسیما برگردانند. این کار را با هزینه بالا و با کارگزاری افرادی چون سعید مرتضوی انجام دادند ولی خیلی خوش‌خیال بودند چون پیش از آن ماهواره‌ها از راه رسیده بودند. بنابراین تنها نتیجه‌ای که توانستند از بستن مطبوعات به دست آورند، تحریک مردم برای استفاده بیشتر از ماهواره بود https://fa.shafaqna.com/news/2029669/ جزئیات 👆👆👆 🌍 | خبرگزاری بین المللی شفقنا 🆔 @shafaqna_com