🔴 انسان (می تواند)
✍ حضرت آیت‌الله جوادی آملی
⬅️ فرمود: اگر بگویی " من نمی توانم "، خلاف گفتی؛ اگر بگویی من مامور نبودم، خلاف گفتی. هم ساختار خلقت مامور است و هم شمای انسان ماموری که نظام هستی را کتابخانه بدانی.
بر ما حوزویان لازم است که بدانیم و بفهمیم قرآن من الصّدر الی الذّیل چه فرمود، اوّلاً؛ اهل بیت عصمت و طهارت که قرآن ناطقند در سیره و سنّت، در بنان و بیان چه فرموده اند من الصّدر الی الذّیل، این وظیفه ماست علماً، وظیفه ماست عملاً. امّا دانشگاهها موظّفند طبق رهنمودهای همین دو ثِقل ثقیل یعنی قرآن و عترت درباره آسمان و آسمانی ها، درباره زمین و طبقات زمین، درباره معادن ارضی و غیر ارضی بکوشند تا جامعه انسانی _ اسلامی از نیاز به غرب و شرق مستغنی بشود، دستش پیش احدی دراز نشود، همه جوامع از جامعه اسلامی کمک بگیرند.
آنگاه حوزه می شود " حوزه انسانی _ اسلامی "، دانشگاهها می شود " دانشگاه انسانی _ اسلامی "، ایران و عراق و سائر کشورهای اسلامی می شوند مستقل؛ آنگاه می گویند جوامع دیگر از ما کمک بگیرند، نه ما از آنها مدد بگیریم.
فرمود: تمام آنچه که در آسمانها و زمین است، مسخّر شماست. هیچ بشری نمی تواند بگوید (من نمی توانم)! فرمود: (سخّر لکم ما فی السّماوات و ما فی الارض)*، یعنی کلّ شیئی که در آسمانهاست مسخّر شماست، کلّ شیئی که در زمین هاست مسخّر شماست؛ هم شما می توانید، هم آنها معلوم به تسخیرند.
هیچ ستاره ای نیست که رام نباشد، هیچ شمس و قمری نیست که رام نباشد، هیچ طبقه ای از طبقه آسمانها نیست که رام نباشد؛ منتها یک عُرضه انسانی می خواهد آسمان شکاف باشد، شمس شکاف باشد، قمر شکاف باشد، شمس و قمر را بشناسد. فرمود: (سخّر لکم ما فی السّماوات و ما فی الارض)، نه تنها (سیروا فی السّماوات و الارض)! فرمود: نظام هستی مسخّر بشریت است، بشر کاملاً می تواند از اسرار مادی و طبیعی دنیا با خبر بشود، البته اسرار غیبی حساب دیگری دارد.
-----------------------------------------------
📌 سوره لقمان / آیه ۲۰
📋 سخنرانی در اجتماع کثیر اساتید، فضلاء و طلاب حوزه علمیه نجف
📆 نجف اشرف ؛ دارالعلم امام خویی _ ۱۴۰۴/۰۲/۲۳