🔴 راه حل آشفتگی فضای غیر رسمی، تولید آزادی های رسمی است
👈 دولت، خود را در معرض استیضاح اجتماعی قرار ندهد
👈 در هیچ جای جهان برای به دام انداختن چند کفتار، همه ی مراتع را مین گذاری نمی کنند
👈 نیازمند بازنگری شجاعانه در فلسفه و روش حکمرانی رسانه‌ای و بازطراحی نظام رسانه‌ای کشور هستیم
✍ ابوالفضل فاتح
⬅️ واقعیت آن است که در کنار مواهب حیرت انگیز تمدن سایبری، بشریت هیچ‌گاه با چنین حجمی از جعل اطلاعات روبه‌رو نبوده‌است. البته، این به آن معنا نیست که چون در جهان دروغ بیشتری تولید می شود، به همان اندازه دروغ، مرجعیت یافته است.
⬅️ هیچ کشوری علاقمند به سپر انداختن در مواجهه با دروغ نیست، اما اگر ما با سطحی عمیق تر از آسیب پذیری و باور پذیری دروغ و شایعه مواجه هستیم، از آن روست که از فقر تولید حقیقت در نظام رسمی اطلاع‌رسانی کشورمان رنج می بریم. در غیاب رسانه‌های ملی و متعهد به حقیقت است که منابع نامطمئن عرصه را ربوده اند. چنان‌که اگر اتوبان‌ها مسدود شوند، کوره راه‌ها رونق می یابند
⬅️ ای کاش از خود بپرسیم، چرا در کشورهایی با آزادی و زیرساخت های مجازی گسترده تر، جریان اطلاع رسانی، منظم‌تر و پایدارتراست؟ چرا در بسیاری از کشورهای پیشرفته، منابع بی اعتبار در پلتفرم‌های اجتماعی، نبض جریان خبر را به دست نگرفته اند؟ پاسخ در آزادی های رسمی، زیرساخت های مردمسالاری و جریان رسمی اطلاع رسانی این کشورها نهفته است که نیازها و اعتماد طیف وسیعی از جامعه را پوشش می دهد.
⬅️ به قانون گذاری هایمان بنگریم، به‌ندرت می‌توان قانونی را یافت که با هدف گسترش آزادی‌های رسمی، تضمین گردش آزاد اطلاعات یا تقویت حق نظارت مردم بر حاکمیت و تحدید قدرت تدوین شده باشد. در مقابل، از نظارت استصوابی تا توقیف مطبوعات و فیلترینگ، گویی با پویشی بی‌وقفه مواجهیم که دامنه ی مداخلات قدرت را گسترش داده و جمهوریت را نحیف‌تر ساخته‌اند. در چنین بستر نامتوازنی، لایحه ی «مقابله با انتشار محتوای خبری خلاف واقع در فضای مجازی»، حتی اگر با نیت اصلاح تدوین شده باشد، نه‌تنها اعتماد نمی‌سازد، بلکه اضطراب می‌آفریند
⬅️ مایه تأمل و تأسف است که از مشروطه تاکنون، رسانه و جریان اطلاعات همواره یکی از بحران‌های حکمرانی در کشور ما بوده است. بیش از هر زمان و پیش از تصویب هر قانونی، نیازمند بازنگری شجاعانه در فلسفه و روش حکمرانی رسانه‌ای و بازطراحی نظام رسانه‌ای کشور هستیم.
⬅️ نمی گویم ایران از نظر آزادی در مقایسه با بسیاری از ملت های منطقه عقب تر است که این سخنی منصفانه نیست اما، نمی توان در انقلابی که یکی از شعارهای اساسی اش، آزادی بوده است، هر روز قید و بندهای جدیدی در مسیر شکوفایی فکری جامعه و کنترل قدرت ایجاد نمود و قانون اساسی را به نفع قدرت و قانونی برای محدودیت مردم تفسیر کرد.
⬅️ کسی مخالف مقابله با تبهکاری های فضای مجازی نیست، اما راه حل بحران های فضای غیررسمی، ابتدا توسعه و تولید مؤثر آزادی‌های رسمی است. هرجا که آزادی رسمی تضعیف شده، فضای غیررسمی با قدرت بیشتری سر برآورده است.
⬅️ تولید آزادی رسمی یعنی ابداع سازوکارهایی که امکان مشارکت، شفافیت و بیان آزاد را نه‌فقط تضمین، بلکه فعالانه تقویت کرده و سقف آزادی را روز به روز ارتقاء دهد.
⬅️ هر قانونی، برای آن‌که مشروعیت و کارآمدی بیابد، نیازمند مشارکت نخبگان، گفت‌وگوی عمومی و اجماع و اقناع اجتماعی و ارزیابی امکان اجرا است، نه صرفاً تصویب در ساختارهای حاکمیتی
⬅️ قرار بود در این دولت هیچ تصمیم غیر کارشناسی گرفته نشود. در هیچ جای جهان برای به دام انداختن چند کفتار، همه ی مراتع را مین گذاری نمی کنند. مردم ایران در بزنگاه‌های اخیر درک والایشان از مصلحت عمومی را نشان داده اند. اگر مسئولان غافلگیر می‌شوند، جامعه در فهم موقعیت خود غافلگیر نمی‌شود.
⬅️ کدام اراده پشت این اقدامات و این کلمات پنهان شده است که ناغافل افکار عمومی را به واکنش واداشته است؟ در زمینه و زمانه ای که کشور از هر سو در تهدید و تهاجم است، انتظار می رود دولت و حاکمیت اولویت ها را گم نکنند، به ایده ها و طرح هایی که محصول پخت و پز محافلی بسته و پر ابهام است، و اجماع حداقلی نیز بر آن وجود ندارد و جامعه را چند پاره و جوانان را به عنوان بزرگترین مصرف کنندگان فضای مجازی نگران می سازد، به دیده ی تردید بنگرند، و بی دلیل و پی در پی خود را در معرض استیضاح اجتماعی قرار ندهند.
متن کامل
👇👇👇
https://fa.shafaqna.com/news/2091053/