شانزده سال بعد از #شهادت محمدرضا، پیکرش را آوردند. بدنش هنوز سالم بود. سر و صورت و محاسنش از بقیه جاها سالم تر.
در کربلای ۴ مجروح و اسیر شده بود. چند روزی در بیمارستانی در بغداد و روزهای آخرش را در اردوگاهی و نهایتا با لب تشنه #شهید شده بود.
عضو گردان تخریب بود. بعضی شب ها بانی روضه #امام_حسین (ع) بود و نور سنگر را کم می کرد و توی تاریکی دم می گرفت:
حسینم وا حسینم وا.
آخر مجلس همه اشک هایشان را با چفیه پاک می کردند و محمد رضا می مالید به صورتش. شاید دلیل سالم بودن صورتش بعد از این همه سال، همین اشک برای امام حسین (ع) باشد.
📘کتاب خط عاشقی ۱، حسین کاجی، ص ۱۳۱ .
شهیدمحمدرضاشفیعی🌷🌷🌷
🪧@Sho_hadaA