هنگامی که انسان گازهای به اصطلاح خفه‌کننده همچون نیتروژن، هلیم، نئون، آرگون، هگزا فلوراید گوگرد، متان یا دیگر گازهای نجیب را تنفس کند، بدن در بازدم دی‌اکسید کربن تولید می‌کند، اما در دم بعدی اکسیژنی دریافت نمی‌کند. این گونه گازها هیچ بو یا مزه‌ای ندارند؛ بنابراین بدن اصلاً متوجه کاهش سطح اکسیژن نخواهد شد. در این حالت، آسفیکسی (مرگ ناشی از کم‌بود اکسیژن) بدون زجر و رنج ناشی از خفگی رخ می‌دهد. از آنجا که بدن تنها در صورت افزایش سطح دی‌اکسید کربن و نه کاهش اکسیژن، به شدت واکنش می‌دهد، گفته می‌شود در این حالت بدن به نوعی گول خورده و دچار «مرگ خاموش» می‌شود. در فعالیت‌هایی همچون غواصی اسکوبا در صورت افت آرام و کند اکسیژن، فرد ممکن است نوعی احساس خوشایند نیز داشته باشد که البته از فردی به فرد دیگر متفاوت است. اما در صورت تنفس گاز نجیب خالص (به‌طور مثال نیتروژن کاملاً خالص یا هلیوم خالص) و در نتیجه افت شدید و سریع سطح اکسیژن، فرد تنها پس از چند دم و بازدم بدون آنکه چیزی حس کند بی‌هوش می‌شود.
@Squad_Iran | #Electron