🔻 بلوک ایالات متحده و رژیم صهیونیستی در I2U2 بیشتر در سطح دوجانبه عمل می‌کند و امارات متحده عربی نیز فاصله و توازن میان دو قطب به رهبری ایران و رهبری ایالات متحده را حفظ خواهد کرد. هند همچنین در زمینه متعادل کردن سیاست خارجی و اجبارهای سیاسی داخلی خود، در این بحران سنگ تمام گذاشته است. درحالی‌که دهلی‌نو از درخواست مجمع‌عمومی سازمان ملل متحد برای درخواست آتش‌بس انسانی در غزه خودداری کرد، چند روز بعد در سازمان ملل متحد و برخلاف دفعات پیشین، به شهرک‌سازی‌های اسرائیل در سرزمین‌های فلسطینی رأی منفی داده و آن را محکوم کرد. این مسئله به موضع دهلی‌نو در قبال دولت مستقل فلسطینی، راه‌حل تشکیل دو کشور و حفظ توازن رأی‌گیری میان منافع اعراب و رژیم صهیونیستی دامن زد. 🔻 سازوکارهایی مانند I2U2 و حتی کریدور اقتصادی هند - خاورمیانه - اروپا (IMEEC) که در حاشیه اجلاس G۲۰ در ماه سپتامبر اعلام شد، برای ماندن ایجاد شده‌اند. برخورد بین «خاورمیانه جدید مورد انتظار ایالات متحده» و «خاورمیانه جدید که قرار است از دل نظم نوین جهانی بیرون بیاید» به‌ویژه در مورد موضوع فلسطین، مورد انتظار بود. حمله حماس بار دیگر مرکزیت بحران فلسطین را که هر طرحی که برای آینده منطقه ترسیم شده است نشان داده و اثبات کرد که نمی‌تواند فلسطینی‌ها را نادیده بگیرد و این موضوعی است که مهمانان منطقه از جمله هند نیز باید آن را بپذیرند. 🔻 پیام حماس به همان اندازه که برای اعراب و صهیونیست‌ها بود، برای هندی‌ها نیز بود. @Sub_ContinentStudies