💠 ویژه برنامه #سلوک_الهی 🔸 درآمدی بر عرفان عملی 🔸 فصل دوم جلسه 1 🔹 در نوبت قبل، جریان سلوك الهی تا حدودی روشن شد كه هیچ موجودی غیر از انسان کامل از صفر به صد نمی رسد، هر موجودی غیر از انسان «ابن‌السبیل» و در بین راه می باشد. اینها یا در بین راه می ‌مانند و یا از بین راه شروع می‌ كنند, زیرا جماد و نبات و حیوان گرچه از صفر شروع كرده ‌اند؛ ولی در بین راه حرکت آنها قطع می ‌شود و اینها به مقام ﴿دَنا فَتَدَلَّی﴾ بار نمی ‌یابند. فرشتگان، احیاناً ممكن است در بین آنها افرادی باشند كه به مقام قُرب نهایی بار یابند; ولی از بین راه شروع كردند و از صفر شروع نکردند. بنابراین تنها كسی كه مهندسی قوس صعود را به رهبری ذات اقدس الهی به عهده دارد; یعنی نقشه را خدا می‌كشد; ولی راه را انسان می‌رود، از صفر تا ﴿دَنا فَتَدَلَّی﴾ را طی می‌ كند، مهندس عملی این راه است، این راه را طی می‌كند و افراد دیگر را به همراه خود می‌برد، انسان كامل است. این عصارهٴ بحث در نوبت‌های قبل بود. 🔹 آنچه در این نوبت مطرح می‌ شود آن است كه طی نمودن چنین راهی چگونه است؟ سیر عملی‌ و برنامه عملی‌ آن چیست؟ دشواری این سیر نه تنها در مسئله رفتن است, بلكه در مسئله معرفت هم هست. انسان نمی ‌داند که از كجا شروع كند, زیرا از هر جایی شروع كند، آن لطف الهی آن‌جا هست و هر جا برسد لطف الهی آن‌جا هست، «مرا همراه و هم راه است یارم». خدای سبحان با هر موجودی و در هر زمان و زمینی حضور دارد, لكن آنچه در پایان سوره «ذاریات» به عنوان هدف مخلوق و ـ نه هدف خالق ـ ، غرض خلقت ـ و نه غرض خالق ـ بیان شده، عبادت است كه فرمود: ﴿وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیعْبُدُونِ﴾... . 📚 ویژه برنامه ماه مبارک رمضان سال تولید: 1393 آپارات: https://aparat.com/v/qy8Ut #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra