💠 محاسبه اعمال 🔹 همه ما موظفم به محاسبه هستيم، به ما دستور دادند كه «حَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا».[1] آدم اگر الآن حسابش را بكند «يوم ‌الحساب» قدري راحت‌تر است؛ لكن اينكه مي‌بينيد بزرگان خيلي روي ماه شعبان تكيه مي‌كنند و در همين «صلوات شعبانيه» كه «عند الزوال» مستحب است از وجود مبارك امام سجاد(سلام الله عليه) است، دارد كه وجود مبارك پيغمبر(صلّي الله عليه و آله و سلّم) «يَدْأَبُ فِي صِيَامِهِ وَ قِيَامِه»[2] تمام سال كه حضرت نماز شبش را داشتند، اما درباره ماه شعبان دارد كه هر شب به فكر نماز، هر روز روزه. چرا در ماه شعبان اين همه تلاش و كوشش مي‌كنند؟ براي اينكه آنها كه اهل سير و سلوك‌اند، سالشان از اول ماه مبارك رمضان شروع مي‌شود. اينكه حافظ مي‌گويد: «ماه شعبان مده از دست قدح كاين خورشيد ٭٭٭ از نظر تا شب عيد رمضان خواهد شد»[3] براي همين است، مي‌گويد ماه شعبان، ماه جائزه‌بخشي و محاسبه و دادن مُزد و اينهاست. ماه شعبان كه گذشت، وارد ماه مبارك رمضان شديد، ديگر خبري از اين حرف‌ها نيست. ماه مبارک رمضان ماه كار است، ماه مُزد نيست؛ ماه مُزد، شب عيد است و روز عيد که شب عيد فطر «ليلة الجوايز» است، روز عيد فطر «يوم الجوايز» است، جايزه‌ها را آن روز مي‌دهند؛ وگرنه ماه مبارك رمضان ماه دويدن است، ماه كار است. ماه مبارک رمضان ماه جايزه نيست، ماه کار است. حرف حافظ اين است كه اين چند روز ماه شعبان را درياب، اگر اين چند روز را در نيافتي در ماه مبارك رمضان بايد بدوي، جايزه‌ها را شب عيد فطر مي‌دهند؛ لذا ملاحظه فرموديد در جريان عظمت شب عيد فطر مي‌گويند اين همتاي شب‌هاي قدر است، براي اينكه جايزه‌ها را شب عيد فطر مي‌دهند. ________________________________________ [1]. وسائل الشيعه، ج 16، ص99. [2]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج2، ص829. [3]. ديوان حافظ، غزل164. 📚 درس خارج فقه نکاح جلسه 226 تاریخ: 1396/02/03 @EsraTvEitaa