💠 امت ولیّ 🔹 در صدر اسلام، رابطهٴ فقها با مردم رابطهٴ مسئله‌گو بود؛ مردم مسائلي را كه داشتند از زراره, از محمدبن‌مسلم, از هشام, از حمران‌بن‌اعين اين مسائل شرعي را سؤال مي‌كردند. كم‌كم از اين حد گذشت به عنوان يك مدرّس و مؤلّف ديني شناخته شدند. در اعصار ميانه مقداري وضع روحانيّت به سمت مرجعيّت مي‌رفت كه ترقّي كند، متأسفانه با جريان شوم اخباري‌گري روبه‌رو شد كه رابطهٴ فقيه «جامع‌الشرائط» با مردم رابطهٴ محدّث شد كه بايد حديث بگويد و حديث ترجمه كند و مردم برابر حديث عمل كنند. در آن عصر رشد اخباري‌گري، مرحوم آقا باقر وحيد بهبهاني و ساير بزرگان اصوليين نجف تلاش و كوشش كردند كه رابطهٴ فقيه «جامع‌الشرائط» با مردم را رابطهٴ مرجع تقليد با مقلِّد كنند كه مردم از آرا و نظرات اجتهادي فقها پيروي كنند. ساليان متمادي اين اصل رواج داشت كه رابطه فقيه «جامع‌الشرائط» با مردم, رابطهٴ مرجع و مقلّد بود. امام راحل(رضوان الله عليه) از اين مرحله گذشتند تحوّل جديدي به بار آوردند و آن اين بود كه رابطهٴ فقيه «جامع‌الشرائط» با مردم, رابطهٴ امام است و امّت؛ اينها امّت اين امام‌اند، رابطهٴ وليّ هست و مولّي‌عليه که بر اساس ولايت فقيه, جامعه مولّي‌عليه اين وليّ هستند؛ اين يك ساختار كاملي از نظام اسلامي را ارائه مي‌كند، تنها طرح يك مسئله يا يك نظر تفسيري يا فلسفي يا كلامي يا فقهي يا اصولي نيست. 🔹 كاري كه امام(رضوان الله عليه) كرد، به دنبال كار انبياي الهي بود كه هم ديانت مردم و هم حضور عقلاني مردم تأمين شده است اينها ستون‌اند, اگر ـ ان‌شاءالله ـ اين دو ستون ستبر محفوظ بماند، هيچ آسيبي اين انقلاب را تا ظهور صاحب اصلي‌اش ـ ان‌شاءالله ـ تهديد نمي‌كند. #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاريخ: 1393/03/08 @EsraTvEitaa