💠 عدل توحیدی 🔹 عدل گرچه مفهومش روشن و معنایش شیرین است، لکن بدون توحید ممکن نیست. جامعه‌ای که موحّد نیست، ولی داعیه عدل دارد این فرعون است؛ زیرا عدل معنایش «وَضْعُ كُلِّ شَی‌ءٍ فی مَوْضِعِه»[1] است؛ این معنای روشنی دارد، اما جای اشیاء کجاست؟ جای اشخاص کجاست؟ موحّد می‌گوید جای اشیاء را اشیاآفرین می‌داند، ملحد می‌گوید جای اشیاء را خود ما معین می‌کنیم. ما قبل از اینکه مدار عدل را روشن کنیم، باید محور توحید را تبیین کنیم. شما در بین این هفت میلیارد کسی را نشان دارید که مخالف عدل باشد و موافق عدل نباشد؟ همه می‌گویند عدل. هیچ کس نیست که معنای عدل را نداند. هم مفهوم عدل بین است و هم معنایش شیرین؛ اما نه آن مفهوم پشتوانه علمی دارد و نه این مصداق پشتوانه عملی. اگر عدل «وَضْعُ كُلِّ شَی‌ءٍ فی مَوْضِعِه» هست، جای اشیاء کجاست؟ مگر ملحد می‌تواند کلمه عدل را معنا کند؟! مگر اینکه با لغت بازی کند. این یک علی می‌خواهد که عدل مسلّم است، موحّد ناب است، می‌داند که جای اشیاء کجاست و جای اشخاص کجاست، این مطلب اوّل. 🔹 مطلب دوم آن است که درباره وجود مبارک حضرت امیر، برای اینکه عدل بدون توحید ممکن نیست اصلاً؛ نه معنا دارد، نه موضوع دارد، نه مصداق. برای اینکه روشن بشود بارگاه علی و جایگاه علی در توحید کجاست، چون خودش خود را سخنگوی قرآن معرفی کرده است، فرمود این قرآن هست، اگر توانستید استنطاق کنید: «فَاسْتَنْطِقُوه»؛ با او حرف بزنید، سؤال کنید، جواب بگیرید، ولی «وَ لَنْ ینْطِق»، با شما حرف نمی‌زند. «وَ لَكِنْ أُخْبِرُكُمْ عَنْه»؛[2] من سخنگوی قرآن هستم. این علی که سخنگوی قرآن است یک توحید ممثّل است. آن توحید ممثّل عدل را تبیین می‌کند. [1]. نهج البلاغة(للصبحی صالح)، حکمت437؛ «الْعَدْلُ یضَعُ الْأُمُورَ مَوَاضِعَهَا». [2]. نهج البلاغة(للصبحی صالح)، خطبه158. #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📚 همایش بین المللی امام علی علیه السلام الگوی عدالت و معنویت برای جهان امروز تاریخ: 1397/12/16 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa