💠 دعای امام رضا(سلام الله علیه) 🔹 این دعای نورانی امام رضا(سلام الله علیه) را كه ایام زیارت آن حضرت است می‌خوانیم، هم برای خودمان، هم برای كشورمان، هم برای جهان تشیع، هم برای جهان اسلام كه در امن و امان زندگی كنند مواظب زبانشان باشند، مواظب قدرتشان باشند، مواظب عملشان باشند نه بیراهه بروند نه راه كسی را ببندند و این می‌شود تمدّن اسلامی. مرحوم شیخ مفید(رضوان الله تعالی علیه) از ریان بن صلت نقل می‌كند كه می‌گوید: «سَمِعْتُ الرِّضَا عَلِی بْنَ مُوسَی ع یدْعُو بِكَلِمَاتٍ»؛ من دیدم امام رضا دعایی دارد، من هم آن دعا را حفظ كردم كه من هم این دعا را بخوانم، خود این حضرت دارد این دعا را برای امنیت مملكت می‌خواند؛ «فَحَفِظْتُهَا عَنْهُ»، بعد ریان بن صلت می‌گوید كه من هر وقت این دعا را خواندم اثر كرد. 🔹 اینكه ریان بن صلت می‌گوید من هر وقت این دعا را خواندم اثر كرد، برای اینكه از حضرت آموختم از غیر خدا چیزی نخواهم. «فَمَا دَعَوْتُ بِهَا فِی شِدَّةٍ إِلَّا فَرَّجَ اللَّهُ عَنِّی»، من در هیچ مشكلی این دعا را نخواندم مگر اینكه خدا مشكل مرا حل كرد. آن دعا این است: «اللَّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِی فِی كُلِّ كَرْبٍ»؛ یعنی خدایا در تمام مشكلات مورد امید من تویی! «اللَّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِی فِی كُلِّ كَرْبٍ وَ أَنْتَ رَجَائِی فِی كُلِّ شَدِیدَةٍ»؛ در هر امر شدّتی من فقط به تو امیدوارم، به غیر تو امید ندارم، از غیر تو كاری ساخته نیست. «وَ أَنْتَ لِی فِی كُلِّ أَمْرٍ نَزَلَ بِی ثِقَةٌ وَ عُدَّةٌ»؛ هر حادثه‌ای كه برای من پیش می‌آید چه بدنی باشد، چه مالی باشد، چه سیاسی باشد، چه اجتماعی باشد وثوق من تویی، تو باید حل كنی، انسان راه دیگر ندارد. «كَمْ مِنْ كَرْبٍ یضْعُفُ فِیهِ الْفُؤَادُ وَ تَقِلُّ فِیهِ الْحِیلَةُ وَ تَعْیا فِیهِ الْأُمُورُ وَ یخْذُلُ فِیهِ الْقَرِیبُ وَ الْبَعِیدُ وَ الصِّدِّیقُ وَ یشْمَتُ فِیهِ الْعَدُوُّ أَنْزَلْتُهُ بِكَ وَ شَكَوْتُهُ إِلَیكَ رَاغِباً إِلَیكَ فِیهِ عَمَّنْ سِوَاكَ فَفَرَّجْتَهُ وَ كَشَفْتَهُ وَ كَفَیتَنِیهِ»؛ خدایا! من چندین بار تجربه كردم، حادثه‌ بیماری پیش آمد تو حل كردی، حادثه سیاسی پیش آمد تو حل كردی، حادثه مالی پیش آمد تو حل كردی، اختلاف داخلی پیش آمد به تو مراجعه كردم حل كردی، اختلاف اجتماعی پیش آمد به تو مراجعه كردم حل كردی. خدایا هر وقت آمدم تو حل كردی. «فَأَنْتَ وَلِی كُلِّ نِعْمَةٍ وَ صَاحِبُ كُلِّ حَاجَةٍ وَ مُنْتَهَی كُلِّ رَغْبَةٍ»؛ هر نعمتی هست تو دادی، در بخش پایانی دعای نورانی امام رضا(صلوات الله و سلامه علیه) این است كه «فَلَكَ الْحَمْدُ كَثِیراً وَ لَكَ الْمَنُّ فَاضِلًا بِنِعْمَتِكَ تَتِمُّ الصَّالِحَاتُ یا مَعْرُوفاً بِالْمَعْرُوفِ مَعْرُوفٌ وَ یا مَنْ هُوَ بِالْمَعْرُوفِ مَوْصُوفٌ أَنِلْنِی مِنْ مَعْرُوفِكَ مَعْرُوفاً تُغْنِینِی بِهِ عَنْ مَعْرُوفِ مَنْ سِوَاكَ بِرَحْمَتِكَ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ».[1] «ٱللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ اَلطَّاهِرِینَ». [1] . الأمالی(للمفید)، النص، ص273. #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📚 سخنرانی موضوعی تاریخ: 1398/04/19 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa