💠 مهمان الهی 🔹 اگر گفته شد حاجی و معتمر «ضِیف‌ الرَّحمان» است، ذات اقدس الهی فرمود: «أَنَا عِنْدَ الْمُنْكَسِرَةِ قُلُوبُهُم».[1] آن انسان دل ‌شكسته ‌ای كه «رجالاً» آمده، ﴿وَ عَلی كُلِّ ضامِرٍ یأْتینَ مِنْ كُلِّ فَجٍّ عَمیقٍ﴾ آمده، آن انسان تهیدست دل شكسته، میزبان من است و من مهمانی او را می ‌پذیرم. بنابراین حاجی و معمتر اگر در كِسوت «رِجال» آمده است، اگر به كِسوت ﴿وَ عَلی كُلِّ ضامِرٍ﴾ گرچه متمكّن هست، گفت بندهٴ «مِسْكِینٍ مُسْتَكِینٍ مُسْتَجِیر»[2] هستم، با این وصف آمده است، می ‌تواند با خدا داد و ستد كند، یك تعامل متقابلی باشد که هم مهمان خدا بشود و هم میزبان الهی؛ گرچه در هر دو حال مهمان خداست؛ آن وقت هم كه مهمان خداست، مهمان خداست و آن وقت هم كه میزبان خداست، مهمان خداست؛ زیرا این ضیافت را از ذات اقدس الهی گرفته است؛ «مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْك».[3] [1]. منیة المرید، ص123. [2]. فلاح السائل و نجاح المسائل، ص201؛ «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صل الله علیه و اله و سلّم) مَنْ قَالَ بَعْدَ صَلَاةِ الْعَصْرِ فِی كُلِّ یوْمٍ مَرَّةً وَاحِدَةً أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَی الْقَیومُ ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ وَ أَسْأَلُهُ أَنْ یتُوبَ عَلَی تَوْبَةَ عَبْدٍ ذَلِیلٍ خَاضِعٍ فَقِیرٍ بِائِسٍ مِسْكِینٍ مُسْتَكِینٍ مُسْتَجِیرٍ لَا یمْلِكُ لِنَفْسِهِ نَفْعاً وَ لَا ضَرّاً وَ لَا مَوْتاً وَ لَا حَیاةً وَ لَا نُشُورا...». [3]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج1، ص63. #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📚 پیام به به حجاج بیت‌الله الحرام1436 قمری تاریخ: 1394/06/21 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa