💠 کرامت امت اسلامی 🔹 فرا رسيدن عيد ولايت و غدير را به پيشگاه وليّ عصر(ارواحنا فداه) و عموم علاقه‌مندان قرآن و عترت و شما فرهيخته عالمان حوزوي و دانشگاهي و ساير اقشار ايماني تهنيت عرض مي‌ كنيم. از ذات اقدس الهي مسئلت مي ‌كنيم که به بركت ولايت آن امام همام و امامت ذوات قدسي اهل بيت عصمت و طهارت و به بركت عيد سعيد غدير فيض الهي شامل حال جهانيان بشود. 🔹 وجود مبارك امير بيان(صلوات الله و سلامه عليه) سعي مي‌ كرد امت اسلامي را به كرامت برساند و كرامت آنها را در سايه خلافت آنها تأمين كند و خلافت آنها را در سايه آزاد بودن دين تثبيت كند. اول دين را آزاد كرد، بعد متدين پروراند، بعد متدين را «خليفة الله» كرد، بعد «خليفة الله» را از كرامت برخوردار كرد؛ زيرا «خليفة الله» با تقواست و انسان متّقي بر اساس ﴿إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللّهِ أَتْقاكُمْ﴾[1] كريم است. 🔹 مطلب بعدي آن است كه خود علي ‌بن ‌ابي‌طالب(سلام الله عليه) دين آزادي داشت و سعي كرد دين جامعه و امت اسلامي را آزاد كند. آزاد بودن دين علوي در بخش انديشه از گزند وهم و خيال بود و در بخش انگيزه از آسيب شهوت و غضب, سعي كرد همين دين را با همين وضع آزادانه به جامعه معرفي كند. در عهدنامه ‌اي كه براي مالك هنگام اعزام به مصر مرقوم فرمود چنين نوشت كه «فَإِنَّ هذا الدِّيْنَ قَدْ كَانَ أَسِيْراً فِي أَيْدِي الْأَشْرَارِ يُعْمَلُ فِيْهِ بِالْهَوي وَ تُطْلَبُ بِهِ الدُّنْيَا».[2] انسان در سايه دين كريم مي ‌شود و در سايه دين خليفه خدا مي‌ شود، در سايه دين از عزت بهره دارد و مانند آن. 🔹 اين دين پيش از تصدّي خلافت توسط وجود مبارك اميرالمومنين به اسارت رفته بود، برخي ‌ها نگذاشتند دين در جامعه گسترش پيدا كند، برخي‌ ها دين را تحريف كردند و دين محرَّف را در جامعه منتشر كردند. حضرت فرمود: «فَإِنَّ هذا الدِّيْنَ قَدْ كَانَ أَسِيْراً فِي أَيْدِي الْأَشْرَارِ يُعْمَلُ فِيْهِ بِالْهَوي وَ تُطْلَبُ بِهِ الدُّنْيَا»، همان وضعي كه خاورميانه كنوني مبتلاست که برخي‌ ها دين را مصادره كردند، يعني مسلمان اند اهل نماز و روزه‌ اند ولي قرآن و سنت معصومين(عليهم السلام) را آن طوري كه مايل اند تفسير مي ‌كنند، آن طوري كه حق است تفسير نمي‌كنند؛ آن طوري كه مايل اند اجرا مي ‌كنند، آن طوري كه حق است اجرا نمي‌ كنند؛ گروه ديگر اصلاً نمي ‌گذارند دين در جامعه رواج پيدا كند دين را فسون و فسانه مي ‌دانند، از دين به عنوان افيون ياد مي ‌كنند و مانند آن، اين دو خطر هر كدام به نوبه خود دين را به اسارت گرفته است. [1] . سورهٴ حجرات, آيهٴ 13. [2] . نهج‌البلاغه, ناغمه 53. 📚 پیام به همایش غدیر تاریخ: 1391/08/03 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa