💠 نعمت عُظمی ▪️ جريان امامت مثل جريان نبوّت, نعمت الهي است؛ گرچه همه موجودات الهي به عنوان نِعم الهي مطرح هستند و همه نعمت ‌ها هم از ناحيه اوست ﴿ما بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ﴾،[1] امّا هر نعمتي را منّت نمي‌گويند «المنّةُ هي النعمة العظميٰ».[2] منّت‌ هاي لفظي كمال نيست، اما منّت به معناي نعمتِ بزرگ است؛ ﴿لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَي الْمُؤْمِنينَ إِذْ بَعَثَ فيهِمْ رَسُولاً﴾[3] نبوّت, رسالت و قرآن را خدا منّت مي‌ داند. فرمود اين نعمت بزرگ را به مؤمنين داد، البته به همه داد، ولي مؤمنان بهره مي ‌برند؛ مثل ﴿ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فيهِ هُديً لِلْمُتَّقينَ﴾،[4] با اينكه فرمود: ﴿شَهْرُ رَمَضانَ الَّذي أُنْزِلَ فيهِ الْقُرْآنُ هُديً لِلنَّاسِ﴾،[5] امّا آن‌كه بهره مي ‌برد اهل تقواست، فرمود: ﴿هُديً لِلْمُتَّقينَ﴾، با اينكه ﴿هُديً لِلنَّاسِ﴾ است. وجود مبارك رسول گرامي ﴿كَافَّةً لِلنَّاسِ﴾[6] است, ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمينَ﴾[7] است، امّا آن‌ کسانی كه از نبوّتش طَرْفي مي ‌بندند مؤمنان‌ هستند، فرمود: ﴿لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَي الْمُؤْمِنينَ﴾؛ همين بيان لطيف را كه تعبير از نعمت بزرگ به منّت است، درباره امامت هم فرمود كه ﴿وَ نُريدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَي الَّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثينَ﴾،[8] وجود مبارك وليّ عصر(ارواحنا فداه) منّت است، مثل وجود مبارك پيغمبر(صلّي الله عليه و آله و سلّم) منّت است، يعني نعمت عظما است. ▪️ خداي سبحان، آسمان و زمين و شمس و قمر را به عنوان نعمت عظما ندانست، فرمود اينها اموري هستند كه روزي بساطشان برچيده مي‌شود، اما نعمت ولايت, نعمت نبوّت, نعمت امامت چون «عند الله» است همچنان باقي است، اين طور نيست كه برچيده شود. [1]. سوره نحل, آيه53. [2]. ر.ک: غرر الحكم و درر الكلم، ص232؛ «...النِّعْمَةَ وَ أَعْظَمَ عَلَيْهِ الْمِنَّة». [3]. سوره آل‌عمران, آيه164. [4]. سوره بقره, آيه2. [5]. سوره بقره, آيه185. [6]. سوره سبأ, آيه28. [7]. سوره انبياء, آيه107. [8]. سوره قصص, آيه5. #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاریخ: 1394/03/14 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa