💠 مهد فیض الهی
▪️ درباره ولی نعمت خودمان وجود مبارک فاطمه معصومه (سلام الله علیها) این نکته را همه ما توجه داشته باشیم خوب است [که] ما واقعاً در کنار این سفره نشسته ایم. هر جا ولی ای از اولیای الهی دفن بشود، آنجا سعه رحمت الهی مشهود است. از دیرزمان همین طور بود! حالا گذشته از مزار نورانی پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلّم)، از وجود مبارک حضرت امیر به بعد همه همین طور بود. این دعای معروف سحر از حضرت امام سجاد (سلام الله علیه) که به وسیله ابوحمزه رسیده است، او از فقها و بزرگان و محدثان امامیه است، ایشان شاگردان خوبی داشت؛ می دیدند از کوفه بیرون می رود و در یک بیابانی آنجا دارد درس می گوید، نمی دانستند آنجا کجاست، خیال می کردند که مثلاً یک فضای باز و وسیعی باید باشد که اینها می روند در بیابان و درس می گویند. بعدها معلوم شد که کنار قبر علی بن ابیطالب (سلام الله علیه) بود، چون قبر حضرت امیر سالیان متمادی مخفی بود. این اصحاب خاص می دانستند که کنار قبر ولی ای از اولیای الهی مخصوصاً وجود مبارک حضرت امیر رحمت، سعه و رزق الهی هست، این یک اصل مسلّمی بود.
▪️ من تقریباً اوایل شهریور 34 بود که خدمت استادمان مرحوم آقا شیخ محمد تقی آملی رفتم. آقا شیخ محمد تقی آملی هم از اوتاد این روزگار بود، هم مرحوم آقا ضیاء (رضوان الله علیه) در تقریظ برای ایشان نوشته: «کهف المجتهدین العظام»، هم مرحوم آقای نائینی (رضوان الله علیه) در اجازه نامه ایشان نوشته: «صفوة المجتهدین العظام»، اوّلین سالی که ما درس خارج رفتیم درس ایشان بود و جزوه نوشتن را هم از ایشان یاد گرفتیم. ما برای اینکه طرز جزوه نوشتن را یاد بگیریم، اوّل جزوه خود ایشان را گرفتیم. می دیدم ایشان در تمام این صفحات بالای هر صفحه نوشته «بسم الله الرحمن الرحیم یا صاحب الزمان ادرکنی» الآن ما چیزی که می نویسیم همان اوّل یک «بسم الله» است؛ اما در تمام صفحات بالایش نوشته بود: «بسم الله الرحمن الرحیم یا صاحب الزمان ادرکنی» این دأب علمای نجف بود.
▪️ من که رفتم حضور ایشان تا خداحافظی بکنم و بگویم اگر سفارشی دارید من عازم قم هستم چه درسی بخوانم و چه کار بکنم، دو نکته را فرمودند، فرمودند درستان یک فقه، یک اصول و یک معقول باشد و قدر حرم را هم بدانید! آنجا اولاً وجود مبارک فاطمه معصومه رحلت کرده است، بعد فقها و علما و بزرگان آنجا مدفون هستند. اوّلین بار ما این مطلب را از ایشان شنیدیم، ایشان فرمودند در کنار قبور بزرگان برکات فراوانی هست و این مطلب از هزار سال و دو هزار سال و سه هزار سال نیست، تا آنجا که تاریخ نشان می دهد این طور بود. ایشان می فرمودند که شاگردان ارسطو وقتی می خواستند مطلبی برایشان حلّ بشود، کنار قبر ارسطو می رفتند و بحث می کردند، فکر می کردند و مطلب برایشان حلّ می شد. این مطلب برای ما تازگی داشت که فیلسوف و حکیمی این طور قبرش پربرکت باشد! آن روزها ما قبسات مرحوم میرداماد را داشتیم، منتها چاپ قدیم بود و مطالعه آنها هم خیلی آسان نبود. قبسات جدید که چاپ شد جزء کتاب های بالینی ما بود. ما رسیدیم در بحث زیارت قبور و مسئله برزخ و مسئله حضور اموات و اینها، دیدیم مرحوم میرداماد (رضوان الله علیه) در قبسات[1] از مطالب عالیه فخر رازی[2] نقل می کند که قبور بزرگان منشأ برکت است؛ لذا شاگردان ارسطو وقتی می خواستند مطلبی برایشان حلّ بشود می رفتند کنار قبر ارسطو مذاکره می کردند.
▪️ حالا وقتی ارسطو قبرش آن گونه شد، ارسطو کجا فاطمه معصومه کجا! ببینید وقتی ولی مطلق الهی امام رضا (سلام الله علیه) دستور زیارت این حضرت را با آن عرض ادب های خاص می دهد، چه سقراط چه افلاطون چه ارسطو اینها شاگردان «علم الدّراسه» این ذوات قدسی اند، اینها کجا فاطمه معصومه کجا!
▪️ غرض این است که گذشته از اینکه بزرگان و فقها و علما و مراجع بزرگی هم در کنار قبورشان دفن هستند، اینجا معهد و مهد فیض بری است؛ البته همیشه، مخصوصاً روزهایی که متعلّق به این ذوات قدسی است. کسی که در کنار این سفره نشسته، مائده هست، مأدبه هست، حیف است که حداکثر بهره را نبرد و عالم ربّانی نشود، هم علمشان هم عملشان.