💠 فرشته خوی 🔹 این كار كه انسان برای دیگران استغفار بكند، مشكل دیگران را حل بكند و از ذات اقدس الهی حل مشكل دیگران را مسئلت بكند، این كار فرشته‌ های حامل عرش است. شما وقتی در قرآن كریم اوصاف حاملان عرش را تلاوت می ‌كنید، می ‌بینید ﴿الَّذینَ یحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ﴾ اینها ﴿یسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ یؤْمِنُونَ بِهِ وَ یسْتَغْفِرُونَ لِلَّذینَ آمَنُوا﴾،[1] ذات اقدس الهی وقتی فرشته ‌های حامل عرش را معرفی می ‌كند آنها كه بار مسئولیت سنگین به دوش آنهاست آنها به فكر بندگان مؤمن ‌اند و برای آنها استغفار می ‌كنند. اگر كسی بتواند رابطه ‌اش را با فرشته‌ ها حفظ بكند آنها برای آدم طلب مغفرت می ‌كنند ﴿الَّذینَ یحْمِلُونَ الْعَرْشَ﴾ و آنچه در كنار عرش است اینها ﴿یسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ﴾ ﴿وَ یسْتَغْفِرُونَ لِلَّذینَ آمَنُوا﴾. 🔹 خب ما چه كار بكنیم كه حاملان عرش برای ما طلب مغفرت كنند؟ یك رابطه‌ای لااقل باید با اینها برقرار بكنیم، بهترین رابطه این است كه آنها از ما نرنجند! آنها از بعضی می‌ رنجند و از بعضی نمی‌ رنجند. وقتی از معصوم (سلام الله علیه) سؤال كردند فرشته‌ ها از كجا اعمال انسان را ثبت می‌ كنند خب می ‌بینند! نیت ها خاطرات تصمیم ها آنها را از كجا می ‌فهمند كه ثبت بكنند؟ مگر نه آن است كه نیت ها را ملائكه می ‌نویسند؟ خاطرات را می ‌نویسند؟ تصمیم ها را می ‌نویسند؟ انسان یك قصدی كرده در دلش به كسی نگفته هنوز و اظهار نكرده، چگونه فرشته ‌ها آن نیت ها را می ‌نویسند؟ از امام (سلام الله علیه) سؤال كردند حضرت فرمود بوی بوستان و بوی كنیف و چاه فاضلاب یكی است؟ عرض كرد نه، فرمود اگر بوی خوبی به مشام انسان برسد معلوم می ‌شود از كنار بوستان و گلستان می‌ گذرد، بوی بدی به بینی و شامه او برسد معلوم می ‌شود از كنار فاضلاب و چاه زباله می‌ گذرد، فرمود آنها از بوی درون می ‌فهمند كه درون این شخص زباله ‌دان است یا بوستان،[2] فرمود شما با نیت هایتان با افكارتان با اراده‌ هایتان با تصمیم ‌هایتان بالأخره درونتان را یا گلستان می ‌كنید یا چاه زباله، خب او كه بو می‌ كشد متأذی می ‌شود، او وقتی بوی بد به مشامش می ‌رسد رنج می ‌برد و با بو می‌ نویسند كه در درون این شخص چه تصمیمی اخذ شده است. 🔹 اگر كسی بخواهد مشمول استغفار فرشته‌ ها بشود بهترین راه این است كه آنها را نرنجاند، یك سطل زباله كه مورد قبول فرشته نیست! ﴿الَّذینَ یحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ﴾ اینها ﴿یسْتَغْفِرُونَ لِلَّذینَ آمَنُوا﴾ یا ﴿وَ یسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِی اْلأَرْضِ﴾،[3] اینها برای مؤمنان طلب مغفرت می ‌كنند. [1]. سوره غافر، آیه7. [2]. الکافی(ط_الاسلامیه)، ج2، ص429؛ «...عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الْمَلَكَینِ هَلْ یعْلَمَانِ بِالذَّنْبِ إِذَا أَرَادَ الْعَبْدُ أَنْ یفْعَلَهُ أَوِ الْحَسَنَةِ فَقَالَ رِیحُ الْكَنِیفِ وَ رِیحُ الطِّیبِ سَوَاءٌ قُلْتُ لَا قَالَ إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا هَمَّ بِالْحَسَنَةِ خَرَجَ نَفَسُهُ طَیبَ الرِّیحِ فَقَالَ صَاحِبُ الْیمِینِ لِصَاحِبِ الشِّمَالِ قُمْ فَإِنَّهُ قَدْ هَمَّ بِالْحَسَنَةِ فَإِذَا فَعَلَهَا كَانَ لِسَانُهُ قَلَمَهُ وَ رِیقُهُ مِدَادَهُ فَأَثْبَتَهَا لَهُ وَ إِذَا هَمَّ بِالسَّیئَةِ خَرَجَ نَفَسُهُ مُنْتِنَ الرِّیحِ فَیقُولُ صَاحِبُ الشِّمَالِ لِصَاحِبِ الْیمِینِ قِفْ فَإِنَّهُ قَدْ هَمَّ بِالسَّیئَةِ فَإِذَا هُوَ فَعَلَهَا كَانَ لِسَانُهُ قَلَمَهُ وَ رِیقُهُ مِدَادَهُ وَ أَثْبَتَهَا عَلَیهِ». [3]. سوره شوری، آیه5. #بوی_بد_گناه #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📚 دیدار مسئولان آموزش و پرورش و امور تربیتی با حضرت استاد تاریخ: 1385/03/11 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa