🔹اگر كسی [عالِم به زمان باشد و حوادث بر او مشتبه نشود]، نه از تبعید شدن و شهید دادن هراسی دارد، نه از تهمت و اهانت شنیدن رنج می برد، بلكه همة‌ این مسایل برای او با لذّت درونی همراه است. اینكه می بینید ما در برابر چند تهمت می رنجیم، و در مقابل رنج، صحنه را رها می كنیم، برای آن است كه اوّلاً از بیرون رنج می بریم، و ثانیاً از درون لذّت نمی بریم؛ لذا صحنه را ترك می نماییم. ولی عالمان راستین، اوّلاً از درون لذّت می برند، و ثانیاً رنج بیرون را احساس نمی كنند؛ لذا تا آخرین لحظه ایستاده اند. (1) 🔹شهید بهشتی تمام قد مدیر بود...من می دیدم در درس خصوصی مرحوم علامه، او تنها می تواند جوابگو باشد، باهوش! بافهم! باادب!... جای به واقع خالی است، سر تا پا ادب بود، سر تا پا محبت بود، مدیریت او هم ممتاز بود ... (2) پ. نوشت: ـــــــ 1. کتاب بنیان مرصوص، ص198 2. درس خارج فقه،1396/11/15 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa