💠 شکوه تجلّی 🔸 هیچ تجلّی به اندازه نیست؛ اینکه در دعای شب دارد که خدایا تو را قسم می دهیم «بِالتّجَلِّی الأَعْظَم» یعنی این! تجلّی است، چون در نهج البلاغه آمده است که «الْحَمْدُ لِلَّهِ الْمُتَجَلِّی لِخَلْقِهِ بِخَلْقِه‏» کل خلقت تجلّی است، درباره خصوص قرآن کریم هم فرمود: «فَتَجَلَّی لَهُمْ سُبْحَانَهُ فِی كِتَابِهِ مِنْ غَیرِ أَنْ یكُونُوا رَأَوْه‏» در خصوص قرآن هم فرمود خدا در آن تجلّی کرده است، این ؛ و چون مخلوقات یکسان نیستند و دارای درجات متفاوت اند برای وجود مبارک پیغمبر (صلّی الله علیه و آله سلّم) است که در است. 🔸در قرآن کریم نام انبیا را با احترام می برد، نام کتاب هایشان را با احترام می برد، اما انبیا نسبت به هم ﴿مُصَدِّقاً لِما بَینَ یدَیهِ﴾؛ یا مبشّر نسبت به آینده اند یا مصدّق نسبت به گذشته هستند، یعنی هر کدام از این بزرگان آمدند فرمودند تمام فرمایش پیامبر قبلی درست است با اینکه نسخ شد اما معلوم می شود که در آن زمان این بود. فقط یک جا کلمه هیمنه و مانند آن هست که است که ذات اقدس الهی پیغمبر را مُهیمن می داند؛ هیمنه و سیطره و سلطنت دارد؛ این می شود . اگر آنها هم هیمنه می داشتند آنها هم تجلّی أعظم بودند اما تنها فقط یک جا خدای سبحان هیمنه و مُهیمن بودن را ذکر فرمود و آن مخصوص پیغمبر است؛ این می شود . 📚 درس خارج فقه ارث جلسه 83 تاریخ: 1399/12/20 🆔 @a_javadiamoli_esra