🏴
طریق مقصود

▫️ در عرفان نظری اگر قضیه ‌ای هست، بر اساس حمل ظاهر و مظهر است نه حقیقت و رقیقت و در عرفان عملی سخن از قضیه و قیاس و مفهوم حصولی و علم حصولی و مانند آن نیست، بلکه فقط است. در شهود، وجود خارجی مطرح است؛ در علم حضوری، سخن از تصور و تصدیق و قیاس نیست. مهم ‌ترین راهی كه انسان را به این مقصد می ‌رساند همان شب ‌زنده‌ داری است كه بیان نورانی این است كه آن حضرت فرمود: «إِنَّ الْوُصُولَ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ لَا یدْرَكُ إِلَّا بِامْتِطَاء اللَّیلِ»؛ یعنی سیر و سلوك الهی، یك مطیه راهوار می‌ خواهد و آن مطیه و مركب راهوار، همان است. در قرآن هم از جریان شب ‌زنده ‌داری با تعبیر رسای ﴿إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیلِ هِی أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قیلاً﴾ سخن به میان آمده است. ▫️ بنابراین چیزی كه از استفاده نشود باطل است، چیزی كه در مسیر وحی الهی باشد و در آن سخن از مفهوم و علم حصولی باشد، آن به كلام و فلسفه و اخلاق بر می ‌گردد و آنچه در مسیر وحی الهی باشد و از سنخ مفهوم و علم حصولی و تصور و تصدیق نباشد، بلکه از سنخ شهود اسمای حسنای الهی و اوصاف الهی باشد، این به بر می ‌گردد. عارف كسی است كه درصدد شهود باشد و متخلّق كسی است كه در صدد خوب بودن باشد؛ متخلّق كسی است كه به فكر بهشت است و عارف كسی است كه به فكر است و بهشت، مشتاق عرفاست. آپارت: https://aparat.com/v/5OpxP 📚 پیام به همایش عرفان‌ های كاذب و نوظهور تاریخ: 1392/11/30 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra