💠 مفاتیح الحیات 602 🔸 مهاجمان و دشمنان دشمنی به تناسب مورد، گاه عبادت و گاه گناه شمرده می‌ شود، از این رو در قرآن هم به آن امر و هم از آن نهی شده است. خدا موٴمنان را دربارهٴ شیطان، منافقان و ملحدان به دشمنی توصیه كرده است؛ درباره شیطان فرمود: «شیطان دشمن شماست پس او را دشمن بدانید»[1]درباره منافقان نیز فرمود: «آنان دشمن تواند كه دشمنی را به نهایت رسانده ‌اند؛ از آنان برحذر باش»[2]، چنان‌كه عداوت ابراهیم با ملحدان را به عنوان الگوی دیگران ستود و فرمود: «قطعاً در گفتار و رفتار ابراهیم و كسانی كه با او بودند برای شما سرمشق نیكویی است؛ آن‌گاه كه به قوم خود گفتند: ما از شما و آنچه به جای خدا می ‌پرستید دوری می ‌جوییم و با شرك ورزیدن شما مخالفیم و میان ما و شما برای همیشه دشمنی و كینه پدید آمده است، مگر اینكه به خدای یكتا ایمان بیاورید».[3] [1]. (سورهٴ فاطر، آیهٴ 6). [2]. (سورهٴ منافقون، آیهٴ 4). [3]. (سورهٴ ممتحنه، آیهٴ 4). 📚 مفاتیح الحیات ص 327. 🌐 https://nashresra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra