🔺️پزشکیان، ترامپ، و مذاکره احتمالی ایران و آمریکا
🔹این روزها و پس از آنکه ترامپ مجددا دولت آمریکا را در دست گرفت، با توجه به شرایط داخلی و خارجی آمریکا، و نیز نظر به تحولات منطقه ای در غرب آسیا، بحث مذاکره احتمالی بین جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا، خصوصا با مواضعی که اخیرا روسای جمهور دو کشور داشته اند نقل محافل سیاسی و رسانه ای در داخل، منطقه و جهان شده است. البته بگذارید قبل از اینکه بخواهم مطلبم را کامل کنم، ابتدا خیالتان را آسوده کنم با این جمله که "توافق نهایی و پایدار بین ایران و آمریکا تقریبا محال است"؛ زیرا مشکل اصلی بین ایران و آمریکا اساسا نه بحث هسته ای، نه منطقه ای، و نه موشکی است؛ مانع اصلی در برقراری روابط بین جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا موجودیت منحوسی بنام "اسرائیل" است که هم در مذاکرات کارشکنی میکند، و هم اینکه اگر تمام مشکلات بین ایران و آمریکا نیز حل شود، باز اصل وجود اسرائیل یک دردسر است، چرا که ایران به هیچ عنوان رژیم صهیونیستی را به رسمیت نمیسناسد و به حق از مبارزه علیه آن پشتیبانی میکند، زیرا اگر ایران و مقاومت هم این رژیم را رها کنند، او منطقه را رها نخواهد کرد و تجربه هم ثابت کرده از کمترین خلائی برای گسترش اشغالگری نمیگذرد!
🔹از آن طرف آمریکا نیز طرفدار ایده حفظ اسرائیل به هر قیمت است. لذا اینکه تصور شود مذاکره و توافق به همین سادگی ها انجام میشود، بیشتر به یک خوش خیالی میماند. اینجا هرکسی قدرت بیشتری داشته باشد میتواند فشار بیشتری وارد کند و طرف مقابل را در طول زمان با فرسودگی مواجه سازد؛ کاری که با ارزیابی زد و خوردهای پیدا و پنهانی که بین ایران و آمریکا وجود داشته به نظر میرسد جمهوری اسلامی توانسته سود بیشتری از آن ببرد. ایران در تمام این سالها موفق شده با استفاده از دو ترفند کار خود را تا اینجایی که اکنون هستیم پیش ببرد و برای خود فرصت های بی نظیری ایجاد نماید.
🔹اما آن دو ترفند چیست؟ اولی ورود به مذاکره و به درازا کشاندن آن، و دومی پیشرفت هسته ای و تقویت تدریجی توان نظامی در کنار تاثیرگذاری بر تحولات منطقه و حتی جهان است. این دو مکمل یکدیگر اند. شما امروز چه تاکتیک "مذاکره برای مذاکره" ی جلیلی را در نظر بگیرید، چه ژنو گردی و کوبورگ خوابی ظریف را محاسبه کنید، هیچکدام در مباحث اقتصادی منتج به نتیجه نشده اند؛ فارغ از اینکه نیت تیم های اصولگرا و اصلاح طلب برای مذاکره چه بوده و هست، باید به این دقت کنید که در سایه این مذاکرات جمهوری اسلامی به بازدارندگی تدریجی قابل اعتنایی رسیده و این بازدارندگی در مقاطع مختلفی باعث ترس دشمن و جلوگیری از جنگ با ایران شده است. آمریکا چون نمیتواند بجنگد مجبور است مذاکره کند، و چون نمیتواند در مذاکرات ایران را تسلیم نماید باز حرف از تنبیه ایران میزند و این چرخه ادامه دارد، اما آنچه مسلم است این وسط چیزی برای آمریکا نمی ماسد، جز هزینه زیاد!
🔹ترامپ و تیمش به نسبت بایدن و کابینه اش باهوش ترند؛ همانطور که قبلا هم نوشتم آنها در دوره اول ریاست جمهوری ترامپ متوجه این مسئله شدند که ایران با زیرکی توام با استقامت به خوبی کارش را پیش میبرد، لذا از برجام خارج شد تا بازی را به هم بزند؛ اما ایران با زیرکی در توافق باقی ماند! آمریکا اگر امروز در موقعیت ۲۰ یا ۲۵ سال پیش بود، شاید گزینه نظامی را برمیگزید، لیکن در موقعیت فعلی با وجود اینکه ترامپ ذاتا با امتیاز دادن به ایران مخالف است، اما باز هم ممکن است در پازل ایران قرار بگیرد. از اینرو بنده معتقدم سیگنال مذاکره از سوی ایران در موقعیت کنونی یک اقدام هوشمندانه است اگر که سایر مولفه های یک مذاکره شرافتمندانه فارغ از اینکه این مذاکره به سرانجام برسد یا نرسد نیز رعایت گردد. اگر آمریکا مجبور به دادن امتیاز شد [که بعید است] خیلی هم خوب؛ اما اگر نشد نیز ما چیزی را از دست که نداده ایم هیچ، بلکه توانسته ایم برای عبور از آخرین موانع گریز زمان بخریم. من معتقدم ترامپ به دلیل خالی بودن دستش احتمالا مجبور است باز به همان سیاست فشار اقتصادی برگردد؛ لذا برای کاهش فشارهای حداکثری، جلوگیری از اجماع جهانی و کاهش احتمال تقابل سخت که البته هردو طرف از آن پرهیز میکنند، مذاکره میتواند گزینه خوبی باشد!
🔹همچنین توافق برجام یک سال دیگر به پایان میرسد و غرب جز استفاده از مکانیسم ماشه که در برجام گنجانده شده گزینه اجرایی دیگری علیه ایران ندارد؛ لذا مذاکره و کاهش تنش تا آن زمان و عبور بی خطر از برجام میتواند مفید باشد. برای همین هم هست که ترامپ این بار خواستار یک سره کردن همه موضوعات در قالب یک توافق سهل الوصول، کوتاه مدت و زودبازده است؛ او داستان را میفهمد و چندان مایل به دادن زمان به ایران از طریق مذاکرات طولانی مدت، گام به گام و یا مذاکره برای مذاکره نیست.
#عبدالرحیم_انصاری
✅ @Ansari_rahim
👇ادامه...👇