رؤیای گفت‌وگو با عمو سام! 📌در آستانه سفر رئیس‌جمهور به نیویورک، برخی جریان‌ها بار دیگر نسخه آشنای «مذاکره مستقیم با آمریکا» را روی میز گذاشته‌اند. محمدعلی ابطحی در اظهارات اخیر خود حتی تا آن‌جا پیش رفته که دیدار رئیس‌جمهور ایران با دونالد ترامپ را سناریویی راهگشا معرفی کرده است؛ گویی همه مشکلات کشور در یک عکس یادگاری یا گفت‌وگوی چند دقیقه‌ای خلاصه شده است. 📍این نگاه در ظاهر توصیه‌ای سیاسی جلوه می‌کند، اما در حقیقت بیش از هر چیز نوعی ساده‌انگاری در برابر واقعیت سیاست خارجی آمریکاست. تجربه نشان داده حتی رسمی‌ترین توافقات با واشنگتن اعتباری فراتر از یک یادداشت روزانه در کاخ سفید ندارند. از خروج یک‌جانبه آمریکا از برجام گرفته تا بی‌اعتنایی به پیمان‌های امنیتی و اقتصادی در افغانستان و اروپا، همه نشان می‌دهد که امضای آمریکا تضمینی جز بر باد رفتن ندارد. 💢با این حال، برخی همچنان با شور و شوق از مذاکره مستقیم سخن می‌گویند؛ گویی واشنگتن یک صندوق امانات قابل‌اعتماد است، نه دولتی که تصمیماتش را بر اساس منافع اسرائیل و توازن قوا تنظیم می‌کند. حتی متحدان سنتی آمریکا نیز در عمل چیزی جز وعده‌های توخالی نصیبشان نشده است. مصر با دهه‌ها همکاری امنیتی، همچنان گرفتار بحران‌های داخلی است؛ اردن در حساس‌ترین لحظات، کمترین حمایت عملی را دریافت کرده؛ عراق تبدیل به میدان نفوذ قدرت‌های بیگانه شده و سوریه با وجود چراغ سبزهای مقطعی، هر روز زیر حملات اسرائیل است. 💯طنز ماجرا این‌جاست که حتی قطر، با داشتن معاهده رسمی امنیتی با آمریکا، در روز روشن هدف حمله قرار گرفت و واشنگتن کوچک‌ترین واکنشی نشان نداد. اگر این است معنای «تضمین امنیت» آمریکا، دیگر چه جای خوش‌بینی برای دیگران باقی می‌ماند؟ ⭕️ بنابراین، گره زدن حل مشکلات کشور به یک دیدار سطح بالا یا مذاکره مستقیم، بیش از آن‌که یک راهکار واقع‌بینانه باشد، به رؤیایی شبیه است که بارها آزموده و ناکام مانده است. پرسش جدی اینجاست؛ اگر مذاکره مستقیم با آمریکا کلید حل مشکلات است، چرا کشورهایی که سال‌هاست این مسیر را پیموده‌اند، هنوز پشت درهای بسته رفاه و ثبات ایستاده‌اند؟. ┄┅═✧☫✧●➿●✧☫✧═┅┄ 🌐 #آنتی_سکولار را دنبال کنید👇🏻 🆔 @antisecular_ir