لشکر ۱۱ پیاده؛ از سید عبود تا خرمشهر شامل: تیپ‌های۲۲،۴۸،۴۴ مأمور حفاظت از خرمشهر بودند. لشکر۳زرهی؛ در شمال خرمشهر. با شروع عملیات نیز یگان‌های دیگری از ارتش عراق به منطقه اعزام شدند که در مجموع تمامی یگان‌هایی که در منطقه درگیری حضور یافتند، عبارت بودند از: لشکر ۵ مکانیزه؛ شامل: تیپ‌های ۲۶ و ۵۵ زرهی و تیپ‌های ۱۵ و ۲۰ مکانیزه. لشکر ۶ زرهی؛ شامل: تیپ‌های ۱۶ و ۳۰ زرهی وتیپ ۲۵ مکانیزه. لشکر ۳ زرهی؛ شامل: تیپ‌های ۶، ۱۲ و ۵۳ زرهی و تیپ ۸ مکانیزه. لشکر ۹ زرهی؛ شامل:تیپ‌های ۳۵ و ۴۳ زرهی و تیپ۱۴مکانیزه. لشکر ۱۰ زرهی؛ شامل: تیپ‌های ۱۷ زرهی و ۲۴ مکانیزه. لشکر۱۱پیاده؛ شامل: سه تیپ سازمان ۴۴، ۴۸ و ۴۹ پیاده و سه تیپ تحت امر ۴۵،۱۱۳و۲۲ پیاده. لشکر ۱۲ زرهی؛ شامل: تیپ‌های ۴۶ مکانیزه و ۳۷ زرهی. لشکر ۷ پیاده؛ شامل: تیپ‌های ۱۹ و ۳۹ پیاده. تیپ مستقل ۱۰ زرهی. تیپ‌های مستقل:۱۰۹،۴۱۹،۴۱۶،۹۰، ۴۱۷،۶۰۱،۶۰۲،۶۰۵،۶۰۶،۴۰۹،۲۳۸ و۵۰۱ پیاده. تیپ‌های ۳۱، ۳۲ و ۳۳ نیروهای ویژه. تیپ‌های ۹،۱۰و۲۰ گارد مرزی. تعداد ۳۰ گروهان کماندو. تعداد ۱۰ قاطع جیش الشعبی (هر قاطع ۴۵۰ نفر). گردان تانک مستقل سیف سعد. گردان‌های شناسایی حطین، صلاح‌الدین، حنین. توپخانه عراق نیز از ۵۳۰ قبضه توپ در انواع مختلف تشکیل شده بود، که به‌طور تقریبی از ۳۰ گردان تشکیل می‌شد. در طراحی عملیات الی بیت‌المقدس، تهاجم از طریق عبور از رودخانه کارون و پیشروی به سوی مرز بین‌المللی، سپس آزادسازی شهر خرمشهر مد نظر قرار گرفته و در این طرح چنین استدلال شده بود که حمله به جناح نیروهای عراقی، که عمدتاً به سمت شمال آرایش گرفته بودند، عامل موفقیت عملیات خواهد بود. بخش(۴)