بِسمِ اللهِ الرِّحمنِ الرَّحیم به نام خداوند بخشنده مهربان یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿۲۷﴾ [آن گاه خداوند به بندگانِ با ایمانش خطاب می کند:] ای روح آرام یافته! «۲۷» ارْجِعِی إِلَیٰ رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً ﴿۲۸﴾ به سوی پروردگارت بازگرد! درحالی که [تو از او] خشنودی و [او هم از تو] خشنود است «۲۸» فَادْخُلِی فِی عِبَادِی ﴿۲۹﴾ پس در بین بندگان راستینم در آی! «۲۹» وَ ادْخُلِی جَنَّتِی ﴿۳۰﴾ و در بهشت ویژه ام وارد شو! «