۲۱.کسی را بر لغزش و خطای در سخن مواخذه نمی کرد. ۲۲.هرگز با کسی جدل و منازعه نمی کرد. ۲۳.هرگز سخن کسی را لغو نمی کرد مگر آن که لغو و باطل بگوید. ۲۴.پاسخ به سوالی را چند مرتبه تکرار می کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود. ۲۵.چون سخن ناصواب از کسی می شنید، نمی فرمود "چرا فلانی چنین گقت" بلکه می فرمود "بعضی مردم را چه می شود که چنین می گویند؟" ۲۶.بافقرا زیاد نشست و برخاست می کرد و با آن‌ها هم‌غذا می شد. ۲۷.دعوت بندگان و غلامان را می‌پذیرفت. ۲۸.هدیه را قبول می کرد اگر چه به اندازه یک جرعه شیر بود. ۲۹.بیش از همه صله رحم به جا می آورد. ۳۰.به خویشاوندان خود احسان می کرد بی آن که آنان را بردیگری ترجیح دهد. .... ↙️↙️↙️ @atr_ir