2⃣بخش‌دوم 💠ارائه يك تصوير كلي از موضوع توسعه در تعاون💠 ◀️آن‌چه در مقدمه ارائه شد جنبه تشویقی و کلی، یا به تعبیر دیگر جنبه علمی داشت نه عملی، یعنی گفته نشد كه حالا که می خواهیم "توسعه ای" در "تعاونمان" نسبت به علیه السلام بدهیم باید چه کنیم، بقول معروف کاربردی نبود. 💠 هرکسی در مقابل مجموعه وظایف دینی، درموقعیت خاصی قرار دارد و همین موقعیت، گاهی در اعتقاد و اعمال افراد موثر می شود، یکی مرد است، یکی زن، یکی جوان است یکی میانسال یا پیر، فردی روحانی است یک نفر کاسب و کارمند، مطالعات و اطلاع هریک و به تبع آن التزام (مقید بودن) هر فردی، درمقابل وظایف دینی، نسبی است، یعنی نسبت به موقعیتی است که هرکسی از این نظرها دارد. 👌پس اگربخواهد برنامه کاربردی دقیقی برای هرفردی داده شود باید استاد حاذقی باشد که تک تک افراد را نسبت به موقعیت‌شان بررسی کند و برنامه‌ای اختصاصی و کاربردی به هر یک بدهد، منظور این‌ست که آن‌چه بعدازاین گفته می‌شود، هرچند تا حدی کاربردی است ولی نوعی دیگراز کلی گویی است در واقع هر فرد باید ببیند آنچه دراین گفتار مربوط به خودش است را، اگر تا به‌حال عملی نکرده ، انجام دهد، به این خاطر، آنچه از این پس گفته میشود ممکن است از طرف عده‌ای از دوستان بطورکامل انجام شده باشد، ان‌شاءالله جزء یاورانی باشند که وسیع ترین تعاون که در توانشان است را نسبت به مولایمان انجام داده و می‌دهند (یعنی تمام استعداد خدادادی‌شان را برای یاوری حضرت بکار گرفته اند)... ◀️ ادامه دارد..... الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج ↙️↙️↙️ @atr_ir