🏝إلهی عَظُمَ البَلاء!🏝
دعای فرج، دعایی است که با عبارت «إلهی عَظُمَ البَلاء» آغاز می‌شود. این دعا برای اولین بار در کتاب شیخ طبرسی آمده. دعای فرج از سه بخش تشکیل شده است.
در بخش اول به آزمایش بزرگی که مردم در زمان غیبت به آن مبتلا گشته‌اند اشاره شده‌است.
در بخش دوم بعد از درود بر پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم و اهل بیت سلام‌الله‌علیهم، به لزوم فرمان‌برداری مؤمنان از ایشان به سبب جایگاه والایی که دارند، پرداخته شده است.
در بخش پایانی دعا از خداوند خواسته شده به سبب حقوق و منزلتی که معصومان سلام‌الله‌علیهم بر ما دارند، امور ما را کفایت و ما را یاری کنند.
کلمه‌ی «فرج» به معنای آسودگی از اندوه و غم و بیماری و آن چه نفوس از آن کراهت دارند، می‌باشد و نیز گشایش را گویند. «دعای فرج» دعایی است که حضرت ولی عصر ارواحنافداه آن را به یکی از شیعیان (محمد بن احمد بن ابی اللیث) آموختند و میرزا حسین نوری در کتاب نجم ثاقب به نقل از «کنوز النجاح » تالیف شیخ طبرسی آورده است:
«این دعا را حضرت صاحب الزمان ارواحنافداه در خواب به ابی الحسن محمّد بن ابی اللیث در شهر بغداد در مقابر قریش تعلیم نموده‌است. ابی الحسن از ترس کشته شدن به مقابر قریش گریخته و پناه برده بود. پس به برکت خواندن این دعا از کشته شدن نجات یافت"
#الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج
#امام_زمان
#کانال‌عطرظهورمولا ↙️↙️↙️
@atr_ir