🏝السّلام علیک یا ربیع الأنام و نضرة الایّام! دیدن شکوفه‌های بهاری بر روی شاخه‌ی درختان در زمان مناسبش، شادی‌آفرین و نشاط‌بخش است. یک سرمای آخر فصل و یا طولانی شدن سرما کافی‌ست، تا تمام شکوفه‌ها پژمرده‌ شوند و یک  گرمای دیرتر از موعد باعث می‌شود، تا درختان زودتر از خواب، بیدار و شکوفه‌ها دیرتر از موعد، باز شوند، تا با اندک نسیمی از بین بروند و حسرت میوه دادن بر دل درخت‌ها بماند. در این ایّام که بهار طبیعت با بهار قرآن قرین شده، اگر بهار آدمیان نیز  آشکار می‌شد، شیرینی این دو بهار در کام دلباختگانش صد چندان می‌شد! امّا به ما یاد داده‌اند که: .... فَصَبِّرْنِي عَلَى ذَلِكَ حَتَّى لا أُحِبَّ تَعْجِيلَ مَا أَخَّرْتَ وَ لا تَأْخِيرَ مَا عَجَّلْتَ وَ لا كَشْفَ مَا سَتَرْتَ وَ لا الْبَحْثَ عَمَّا كَتَمْتَ وَ لا أُنَازِعَكَ فِي تَدْبِيرِكَ وَ لا أَقُولَ لِمَ وَ كَيْفَ .... میوه‌ی انتظار نیز اگر به موقع شکوفه زند، ثمربخش است و بی‌تابی بیش از حد و عجله کردن در ظهور و یا دور از انتظار دانستن و فراموش کردنش، آفت‌هایی هستند که در سخنان امامان معصوم علیهم‌السّلام نهی شده است. و آن‌چه که در زمستانِ طولانیِ غیبت، به ما سفارش شده، دعا کردن زیاد برای فرج است و انتظار کشیدن و انجام عمل صالح! ↙️↙️↙️ @atr_ir