حسینیه - رسانه توجه خوبی است اما پشت به مسئله کردن و برای سنت آه کشیدن دردی را دوا نمی‌کند بلکه نشان‌گر فرار از مسئله است. تقریر مسئله: ۱. در عصر رسانه، عزاداری و حسینیه چگونه می‌بایست بازتاب داده شود؟ ۲. رسانه با مقوله حسینیه چه ‌می‌تواند بکند؟ ۳. حسینیه از رسانه چه استفاده می‌تواند بکند؟ ۴.آفت‌ها و آسیب‌هایی که باید از آن احتراز کرد چیست و چگونه؟ تماشاگری ذات رسانه‌ است حتی در رسانه تعاملی. آنجا هم در تعامل یا کاربری باز شانی و نحوه‌ای تماشاگری وجود دارد و کاربری در عین تماشاگری است. پس تماشاگریِ مخاطب پای رسانه، نه عیب بلکه عین حسن و قوت رسانه است بنظرم دو امر میتواند این مقوله را برای ما نگران کننده کند نخست رسانه‌زدگی هیئت: هیئت اگر از شان خود خارج شود و بخواهد برای رسانه و رسانه‌ای شدن بخواند بتدریج از هویت خود خارج خواهد شد، خصوصا آنکه امر اجتماعی در یک نقطه نمی‌ماند و به دلیل سیالیت فرهنگ میتواند در دست هر کس به هر شکل و شمایلی درآید و فرم جدیدی بگیرد تا مرز ضدیت با مفهوم هیئت دوم تقلید رسانه‌ای: بنظر میرسد کپی کردن فرم‌های رایج و مرسوم رئالیتی‌شوها در قالب هیئت رسانه‌ای سم مهلکی خواهد بود که به نابودی مفهوم هئیت و حسینیه خواهد انجامید اما! بنظرم از هر دو عیب بری است. نخست آنکه تقلید فرمی دیگر نیست و ثانیا رسالت خود را بر احیا سنت و تراث گذاشته است لذا دو عیب بالا را ندارد حسینیه معلی امسال از حیث بصری و شور بسیار پربار تر از سال‌های گذشته بود اما از جهت نشان دادن دیگر اضلاع هیئت دستش خالی بود جای یک شاعر و عالم خالی است. م.ص.صادقی https://eitaa.com/atraf_man