🔰منم عاشق ماه‌رُخسارها شعری منتشر نشده از آیت الله العظمی صافی گلپایگانی در استقبال از شعر علامه طباطبایی 🖋آیت الله العظمی حاج آقا لطف الله صافی گلپایگانی در اظهار ارادت به خاندان عصمت و طهارت صلوات الله علیهم اجمعین، سر از پای نمی‌شناخت و بشر را در رسیدن به کمال و سعادت، جز از شاهراه قرآن و اهل بیت علیهم السلام، در ضلالت و گمراهی می‌دانست؛ همان طور که روایت شریف بر این مطلب، گواه است: «شَرِّقا و غَرِّبا لَن تَجِدا عِلماً صَحيحاً إلاّ شَيئاً يَخرُجُ مِن عِندِنا أهلَ البَيتِ» 🔻با اینکه آن عالم ربّانی و سالک طریق توحیدی قرآنی و ولایی، خود ید طولایی در تبیین و تحلیل مباحث عمیق عقلی و حکمی داشت، لیکن از ابتدا به نتیجه و حاصلی که اهل باصطلاح حکمت و معقول پس از پرداختن عمری طولانی بدان می‌رسیدند -یعنی تأسف از اینکه چرا همه‌ی عمر خویش را در چاکری آیات قرآن و روایات نورانی آل الله نگذرانده و به فهم و تبیین و توضیح سخنان غیر، اهتمام ورزیده اند- سخت باورمند بود. 🔸درک عمیق آن فقیه عالی‌مقام از معارف وحیانی، سبب شد که در عمر طولانی و با برکت خویش جز در مسیر فهم و تفقه در تعالیم نورانی قرآن و عترت گام بر ندارد و آن‌به‌آن، در فکر نشر و رساندن آن معارف به گوش مردمانِ دنیا باشد تا مشمول دعای حضرت ثامن الحجج امام علی بن موسی الرضا علیهماالسلام قرار گیرد که فرمود: «رحم الله عبداً أحیی أمرنا» ✅جای جای زندگی سراسر نور آن فقیه ارزنده و عارف حقیقی، لبریز است از عطر اظهار ارادت و ابراز چاکری و اخلاص به کلمات و حکمت‌های قرآن و اخبار رسول و آل رسول علیهم صلوات الله تعالی. از جمله اظهار ارادت‌های آن مرجع ولایی به مقام والای اهل بیت علیهم السلام، شعری است که با استقبال از شعر معروف «کیش مهر» اثر علامه طباطبایی با مطلع «همی گویم و گفته‌ام بارها» سروده شده است. ایشان در این شعر، مضمون روایت بالا را، که علم حقیقی جز در خانه اهل بیت علیهم السلام پیدا نمی شود، به زیبایی و روانی و شیوایی، تقدیم محضر شیفتگان و دلدادگان نبوی و علوی کرده است. شعر زیر از نسخه‌ای پیاده شده که آقا با امضای خویش، به حقیر داده و مرا بدان سرفراز نمودند: 🌹🌹🌹🌹🌹 «همی گویم و گفته‌ام بارها»/که دل داده‌ام من به دلدارها نگویم ز عرفان بودا و هند/ز منصور حلّاج و از دارها نپویم ره فیلسوف و حکیم/ره پیچ در پیچ پندارها نخوانم کتاب «اوستا» و «زند»/«فصوص» و «فتوحات» و «اسفارها» نجویم شفا از کتاب «شفا»/نه از «ارسطالیس»، گفتارها منم مست صهبای جام ولا/منم عاشق ماه‌رُخسارها جمال رُخ یار بینم عیان/به باغ و به صحرا و گلزارها بلند است آوای تسبیح او/ز ارض و سما و ز کُهسارها من و مکتب وحی و آل رسول/من و راه سلمان و عمّارها من و دست و دامان شیر خدا/سَرِ رادمردان بیدارها زُدایم به نور کتاب و حدیث/ز لوح دل خویش زنگارها نبیّ و وصیّ و حسین و حسن/سَر بانوانِ نکوکارها جمال دعا سید الساجدین/شکافنده‌ی علم بسیارها امام ششم صادق دین‌پناه/که علمش نگنجد به طومارها قتیل ستم آن امامی که دید/ز هارونِ ظالم بس آزارها رضا عالم و حجّت هشتمین/کز او می‌شود سهل دشوارها جواد الائمه امام عزیز/علیّ نقی نور انوارها ابوالحجة المنتظر عسکری/ سمیّ نبی محور کارها خوشا بامداد وصال حبیب/خوشا روزگاران دیدارها شود جلوه‌گر نور صاحب زمان/شود منقرض دور تاتارها جهان پر نماید ز انصاف و عدل/بر افتد رسوم ستمکارها نه عرفان صوفی نه قول حکیم/نه گفتار عیّار و طرّارها 📚 منبع: کتاب (محضرِ آفتاب) نکوداشت مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیت الله العظمی حاج آقا لطف الله صافی گلپایگانی/محسن اکبری شاهرودی 🌐@ayatollah_safi