🔻بعضی از کارهایی که شخص در همین دنیا انجام می‌دهد، آخرتی است، نه دنیایی؛ مانند تهیه‌ی مَسکن که از حقوق واجب خانواده است و اگر کسی به قصد اَدای بدهی همسر و فرزندانش، منزلی اجاره کند یا می‌خرد، تا وقتی‌که این نیت در ذهن اوست، کار آخرتی محسوب می‌شود و برای او اثر ماندگاری دارد که در روز قیامت، نتیجه‌ی آن را خواهد دید. 🔸توجه به این نکته مهم است که این مسائل دنیایی نیست؛ بلکه آخرتی است؛ هرچند انسان آن را در زندگی پیش از مرگ تحصیل کند. 🔹اهلبیت«علیهم‌السلام» نیز همین معارف را به ما آموخته‌اند. حال اگر کسی همین مَسکن را بدون انگیزه‌ی دینی و نه برای ادای وظایف الهی تهیه کرد و قصد او به جای ادای فرمان الهی، لذت‌بردن و سکونت‌کردن بود، نیز فقط به دنبال مکانی بود که با همسر و فرزندانش در کنار یکدیگر زندگی کنند، این کار از کارهای دنیایی محسوب می‌شود و هیچ اثر آخرتی نخواهد داشت. ✳️معنای زهد: انسان زاهد کسی است که در دل خود، به اِعراض از دنیا عادت کند. 🔹انسان در آخرت، هیچ نتیجه و بهره‌ای از این دنیا نخواهد برد. بنابراین، زهد به مالی که استفاده‌ی آخرتی از آن می‌شود، نابجاست؛ حتی اگر چیزی مانند تفریح باشد. 👈برای مثال، کسیکه باغی دارد و برای رضای خدا، از افرادی دعوت می‌کند تا از آن استفاده کنند، اگر از این کار خود هیچ قصد دنیوی مثل شهرت، نفوذ در دل‌ها، تشکر دیگران و... نداشته باشد، کار او عملی آخرتی است که نتیجه‌ی آن را خواهد دید؛ اما اگر نتیجه‌ و اثرِ چیزی محدود به زندگی پیش از مرگ شد، در آخرت نیز هیچ ثوابی ندارد و زهد به آن، پسندیده و بجاست. @abolhasanmahdavi