🔻درستی و نادرستی زهد وابسته به متعلق آن است؛ یعنی باید دید که فرودگاه زهد کجاست و شخص به چه چیزی زهد ورزیده است. 🔹اگر بی‌رغبتی به مسائل دینی باشد، نابجا و نکوهیده است؛ مانند بی‌اعتنایی به فرد مؤمن که هرچه او ابراز علاقه می‌کند، این شخص بی‌اعتنایی می‌کند. 🔸نیز زهد به عمل صالح، جلسه‌ی خوب، کتاب خوب و اعمال صالحی از این قبیل، نابجا و نکوهیده است. 🔹به‌ویژه در این مواقع، باید در برابر رذیله‌ی تکبر هشیار بود و مراقبت کرد که زهد ورزیدن به آنچه باید به آن رغبت داشت، از سرِ تکبر نباشد. 👈برای نمونه، گاهی شخص خودش را برتر از دیگران می‌بیند و در یک جلسه‌ی دینی شرکت نمی‌کند یا اگر به ناچار، در مجلسی شرکت کند، با دیگران صحبت نمی‌شود یا مشغول ذکر گفتن می‌شود و با این کار وانمود می‌کند که احتیاجی به سخنان و مواعظ گوینده ندارد و از این بحث‌ها خیلی جلوتر است و از این آقا بیشتر می‌داند. 🔺بنابراین، گاهی زهدورزیدن به مسائل دینی نشانه‌ی تکبر است و چون شخص خود را برتر از دیگران یا خدای ناکرده بالاتر از فرمانوخدای سبحان می‌داند، به عمل صالح رغبتی ندارد و اظهار بی‌میلی می‌کند. @abolhasanmahdavi