🔻باید نکته‌ای اساسی در تهذیب اخلاق بیان شود که معمولاً از آن غفلت می‌شود: از علل اخلاق‌های خوب و بد و نیز آثار و معلول‌های آن‌ها از طریق حضور در جلسات معرفتی و اخلاقی، خواندن کتاب، گوش‌دادن به صوت جلسات و راه‌های دیگر مفید است؛ 👈ولی برای حرکت عملی، هیچ گریزی از مشورت با استاد اخلاقی نیست که خود، اخلاق علمی و عملی را گذرانده است: درست مانند مریضی که با خواندن کتاب بهداشتی، از عوامل هر بیماری و آثار و معلول‌های آن‌ها در بدن انسان اطلاع پیدا می‌کند؛ ولی هرگاه خواست بیماری خاصی را در خود معالجه کند، به پزشک متخصص مراجعه می‌کند و از او راهنمایی می‌خواهد؛ گرچه در معالجه‌ی بیماری‌های کوچک که اهمیت خاصی ندارد، به مراجعه نیاز نیست و با همان اطلاعات عمومیِ پزشکی موجود در کتاب، می‌تواند صحت خود را به دست آورد. 🔹البته این مثال و تشبیه برای نزدیک‌کردن مطلب به ذهن بود؛ وگرنه همه می‌دانیم که معالجه‌ی صفت روحی و از بین بردن عادت زشت اخلاقی و به‌جای آن، تحصیل عادت خوب اخلاقی، بسیار مهم‌تر و سخت‌تر از عمل جراحی قلب است. 🔸این از آن‌روست که بودن و نبودن هر یک از آن آثار اخلاقی، بیشتر از بودن و نبودن بیماری برای انسان ضرر و نفع دارد؛ چرا که فقط حیات محدود خاکی در گرو سلامت جسم است؛ اما سعادت ابدی اخروی دربند پالایش جان از هریک از صفات‌های زشت یا کسب هر یک از صفات‌های نیکوی اخلاقی است. ✅به همین تناسب، کار معالجه‌ی روحی نیز خیلی مهم‌تر از معالجه‌ی جسمی است؛ چنان‌که اطلاعات علمی و عملی استاد اخلاق هم بیش از دو برابرِ اطلاعات پزشک متخصص است. @abolhasanmahdavi