✅به هر دستی نباید داد دست! 🔻برای پیداکردن استاد اخلاق، باید دقت فراوان کنیم که خدای ناکرده کسی را انتخاب نکنیم که لیاقت چنین سِمَتی ندارد؛ زیرا ضرر عمل‌کردن به دستورهای او، سیه‌روزی دنیایی و آخرتی است آن هم به جهل مرکب و ندانسته. 🔹آنکه سراغ استادنما می‌رود، از دست او دوغ می‌نوشد و خیال می‌کند دوشاب(شیره‌ی انگور) است! 👈ضررِ انتخاب نادرست استاد به مراتب بیشتر از اشتباه انتخاب پزشک غیرحاذق در عمل جراحی است: 🔸اولاً نهایت آن ضرر، کشته‌شدن است و مرگ فقط ضرری دنیای به حساب می.آید و نه آخرتی؛ 🔸ثانیاً مُردنِ دیگران را همه می‌بینند و ضررش را می‌فهمند و به فکر دورکردنِ آن هستند؛ پس جهل مرکبی نیز وجود ندارد. ✅برای نزدیک‌کردن ذهن به تفاوت این دو، به این مثال توجه کنید: نسبت دنیا به آخرت مانند حجم رَحِم مادر نسبت به این دنیای پهناور مادی است که تنها در آسمانی که ما می‌بینیم، میلیون‌ها کهکشان هست. ▫️بنابراین زیان دنیوی، محدود و پایان‌پذیر است؛ ولی خسران و اخروی نامحدود و بی‌انتهاست. باز از نظر کیفیت و شدت رنج نیز به هیچ‌وجه نمی‌توان آنها را مقایسه کرد. 🔹به‌همین دلیل بزرگان دین، از طرفی به داشتن استاد سفارش می‌کنند و اینکه انسان با یافتن استاد، نصف راه را رفته است و نصف دیگرش عمل به دستورهای اوست و از طرف دیگر، به دقت و احتیاط در پیداکردن استاد سفارش می‌کنند و اینکه دعا کند و فراهم‌شدن استاد را از خدای متعال و اهلبیت معصوم"علیهم‌السلام" بخواهد. @abolhasanmahdavi