🔻اگر بخواهیم شدیدترین علاقه را به خداوند متعال پیدا کنیم، باید بدانیم که او دارای همه‌ی کمالات، آن هم به شکل کمالات مطلق است و همه‌ی این کمالات نیز بالذّات است؛ یعنی از خود اوست و دیگری به او نداده است. 🔸اما این که خداوند سبحان همه‌ی کمالات را دارد، برای دوستدارِ او شدن کافی نیست. اگر عامل دوم، یعنی آگاهی از این حقیقت در ما به وجود بیاید، آنگاه شدیدترین محبت را به او پیدا می‌کنیم: "وَ الَّذِینَ آمَنُوا اَشَدُّ حُبَّاً لِله"؛ آنها که ایمان آورده‌اند، خدا را بیش از هر چیزی دوست دارند. 🔹در حالیکه محبت امری غیر اختیاری است. از همین جا می‌فهمیم چرا خداوند ما را به دوستی "ذَوِی‌القربی"(اهلبیت"علیهم‌السلام") دستور داده و حتی آن را به عنوان اجر رسالت و پاداش پیغمبر اسلام"صلی‌الله‌علیه‌وآله" قرار داده است: "قُل لا اَساَلُکُم عَلَیهِ اَجراً اِلّا المَوَدَّهَ فِی‌القُربی"؛ بگو: من بر این [رسالت] مزدی از شما نمی‌خواهم، مگر محبت و دوستی خویشان [و اهل‌بیتم را]. 👈زیرا تحصیل آن در اختیار انسان‌هاست و راهش شناخت کمالات آنهاست و کسب این علم کاملاً اختیاری است. کسانی هم که در اوج محبت به آنها قرار دارند، از همین راه به این نتیجه رسیده‌اند. @abolhasanmahdavi