#تسبیح_انسانها
🔻خداوند می توانست انسانها را نیز مانند جمادات به تسبیحکردن مجبور کند یا مانند ملائک، فقط با یک نیروی عقلانی بیافریند تا دائماً بهفرمان عقل بندگی کرده و هیچگاه معصیت نکنند؛ ولی حکمت و مصلحت در این بود که انسان هم عقل داشته باشد و هم شهوت تا با اراده و انتخاب خود، اطاعت یا معصیت کند: "اِنّا هَدَینَاهُ السَّبِیلَ اِمَّا شَاکِراً وَ اِمَّا کَفُوراً"؛ ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر [و پذیرا] باشد و خواه ناسپاس.
🔹اگر با پیروی از فرمان عقل، مسیر کمال را انتخاب کرده و خواستهی نفس را سرکوب کند، لایق مدح و ثواب است؛ زیرا میتوانست سرکشی و سقوط کند، اما با اختیار خود، راه بندگی و صعود را انتخاب کرد.
👈پس مقامش از ملائک که فقط توانایی صعود را دارند، بالاتر است. در مقابل، چنانکه راه معصیت را در پیش گیرد و عقلش را سرکوب کند، جایگاهش پستتر از حیواناتی است که امکان ترقی و صعود در آنها نیست.
@abolhasanmahdavi