🔻این فرمان استثنا ناپذیر پروردگار عالمیان است: به اهلبیت عصمت و خاندان طهارت«علیهم‌السلام» توسل جویید و آنان را در پیشگاه من واسطه قرار دهید: «یا أَیهَا الذینَ آمَنُوا اتقُوا اللهَ وَ ابتَغُوا إِلَیهِ الوَسیلَةَ وَ جاهِدُوا فِی سَبیلِهِ لَعَلَّکُم تُفلِحُونَ»(مائده، ۳۵) ای کسانیکه ایمان آورده‌اید، از خدا بترسید و [برای تقرب] به او، وسیله بجویید و در راهش جهاد کنید؛ امید است که رستگار شوید. 🔹همچنین در آیه‌ای دیگر، تکلیف را این‌چنین مشخص می‌کند: «وَ لِلهِ الأَسماءُ الحُسنی فَادعُوهُ بِها»(اعراف، ۱۸۰) از آن خداوند است نیکوترین نامها؛ پس با این نام‌ها بخوانیدش. 👈امام برحق و نور مطلق حضرت صادق«علیه‌السلام» این آیه را توضیح داده‌اند: به خدا قسم، ما (اهلبیت«علیهم‌السلام») اسمای حُسنا و نام‌های نیکوی پروردگار هستیم که خدای عزّوجل هیچ عملی را بدون شناخت ما نمی‌پذیرد. 🔸باید بر این مطلب تأکید کنیم که جستن وسیله‌ای که آیه‌ی شریفه به آن تصریح کرده است، شرک نیست. شرک وقتی صدق می‌کند که انسان چیزی را در کنار پروردگار بپرستد یا مستقل از او، مؤثر بداند؛ در حالی‌که معنای وسیله، واسطه قراردادن بین خود و خالق است. ✅به بیان دیگر، آن وسیله نیز در پیشگاه پروردگار، فقیر ذاتی است؛ پس، از او استمداد می‌کند و به اذن او در برآوردن حاجت دیگران مؤثر می‌شود. 👈بنابراین، وسیله در برابر خدای عزیز و غنی، فقیر کامل است و در قبال مردم، به اذن خدای سبحان، واسطه است. در دعای ندبه می‌خوانیم: «أینَ السَّبَبُ المُتَّصِلُ بَینَ الأَرضِ وَ السَّماءِ»؛ کجاست سبب وصل‌کننده‌ی بین زمین و آسمان (مردم به پروردگار)؟ 🔹قرآن کریم حضرت عیسی«علیه‌السلام» را سبب خلق‌کردن پرنده معرفی می‌کند؛ اما او را در خلق‌کردن مستقل نمی‌داند و این کار او را، به اذن پروردگار می‌داند و همین است معنی «واسطه‌ی وصل‌کننده‌ی مردم به خدا»؛ چرا که وسیله، مستقل از خدا عمل نمی‌کند که اگر مستقل عمل کند، باعث شرک می‌شود. 👈قرآن کریم درباره‌ی خلق کردن غیرمستقل پرنده به دست حضرت عیسی«علیه‌السلام» چنین می‌فرماید: به یاد آور... زمانی را که به اذن من، از گِل چیزی مانند پرنده ساختی و در آن دمیدی و به اذن من، پرنده‌ای شد. @abolhasanmahdavi