سیدابوالحسن مهدوی
@abolhasanmahdavi
🔻دست‌یافتن عده‌ای به فیض همراهی با رود خروشان رحمت و زمزم جوشان هدایت، حضرت حجت«علیه‌السلام» در جوانی و نوجوانی، دلیل تام و کاملی است که نشان می‌دهد راه رسیدن به آن مقام طولانی نیست و این اعمال ماست که مانع رسیدنمان به مولای اِنس و جان می‌شود. 🔹پس هر کسی می‌تواند با تصحیح عقائد و اخلاق و اعمالش و نیز کسب خلوص در انجام تکالیفش می‌تواند به چنین جایگاهی برسد. 🔸در قسمتی از «دعای ابوحمزه ثمالی» می‌خوانیم: «وَ أَنَّ الرّاحِلَ إِلَیکَ قَریبُ المَسافَةِ وَ أَنّکَ لا تَحتَجِبُ عَن خَلقِکَ إلّا أن تَحجُبَهُمُ الأعمالُ دُونَکَ»؛ کسی که قصد دارد به سوی (معرفت) تو کوچ کند، راهش نزدیک است. تو از خَلقت رو نگرفته‌ای و خود را از آنها پنهان نکرده‌ای؛ فقط اعمال آنهاست که باعث دورشدنشان از تو شده است. 👈اگر می‌بینیم راه دور است و از مقصد وا مانده ایم، از این‌روست که هنوز صادقانه به سوی مقصود خلقت آدم و هدف بعثت رسول خاتم«صلی‌الله‌علیه‌وآله»، آخرین وصیّ رسول اکرم«علیه‌السلام» کوچ نکرده‌ایم و از دنیا دل نکنده‌ایم و دو دستی به آن چسبیده‌ایم؛ به ویژه آنکه «در جوانی پاک‌بودن شیوه‌ی پیغمبری است». گر همی خواهی حیات و عیش خوش/ گاو نفس خویش را از اول بکش/ در جوانی کن نثار دوست جان/ رو عوانٌ‌بین‌ذلک را بخوان 🔹از سوی دیگر، حضرت خضر«علیه‌السلام» فرمانده دوهزار نفر از سربازان لشکر ذوالقرنین بود که برای یافتن آب حیات، مدت‌ها مسیری بسیار طولانی را همراه با سربازان پشت سر گذاشت. 🔸در نهایت فقط حضرت خضر«علیه‌السلام» به چشمه‌ی حیات دسترسی پیدا کرد و از آب آن نوشید. اثر آن آب این بوده است که دیگر مرگ سراغ ایشان نمی‌آید، مگر به اذن و اختیار خودشان.(حیاةالقلوب، ج۱، ص۴۴۴تا۴۵۴) 🔹اما باید گفت که به یقین، آب حیات واقعی برای انسان‌ها ولایت چهارده معصوم«علیهم‌السلام» و محبت به ایشان و اطاعت از آنان است؛ چنانکه واژه‌ی «ماء» (آب) در بسیاری از آیات قرآن کریم، به آن ذوات مقدس«علیهم‌السلام» تأویل شده است. 🔹شاید حضرت خضر«علیه‌السلام» هم قبل از آنکه با بصر، آب چشمه‌ی حیات را ببینند و از آن بنوشند، با بصیرت از آب معنوی آنها بهره برده و در محبت و عشق‌ورزی به خاندان هدایت و اهلبیت عصمت«علیهم‌السلام» حالتی استثنایی پیدا کرده و تمایل زیاد به دیدار ایشان و اطاعت از آنان یافته‌اند و در نتیجه، سرآمد افراد دوران خود بوده‌اند. ✅خدای سبحان جناب خضر«علیه‌السلام» را معلم حضرت موسی«علیه‌السلام» قرارداد. با مرور برگ‌های تاریخ می‌فهمیم که نخستین آموزه‌ی حضرت خضر«علیه‌السلام» به حضرت موسی«علیه‌السلام»، مسئله‌ی ولایت حضرت خاتم‌الانبیا محمد مصطفی«صلی‌الله‌علیه‌وآله» و اهلبیت آن حضرت«علیهم‌السلام» بوده است. ایشان حتی جریان کربلا و شهادت امام حسین«علیه‌السلام» را هم برای حضرت موسی«علیه‌السلام» بیان کرد، روضه خواند و هر دو به شدت گریستند. @abolhasanmahdavi