🔻خداوند متعال طبق آیه ۵۹ سوره نساء، اطاعت از خودش، حضرت رسول«صلی‌الله‌علیه‌وآله» و اولی‌الامر را بر همگان واجب کرد: ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا اطاعت کنید و از پیامبر و صاحبان امرتان فرمان ببرید. 🔹گنجینه‌ی علوم رب‌العالمین و وارث دانش اولین و آخرین، حضرت امام باقر«علیه‌السلام» معنای آیه را این‌گونه روشن کرده‌اند: «إیَّانَا عَنَی خَاصَّةً»؛ خداوند متعال از اولی‌الأمر، فقط و فقط ما اهلبیت را قصد کرده است. 🔸پیروی محض و بی‌چون‌وچرا وقتی کاملاً ثابت می‌شود که حکم خدای عزوجل و جانشینان او برخلاف میل و رضایت انسان باشد؛ مثل اینکه نخواهند کسی به عتبات مشرف شود یا همراه حضرت باشد. اما وقتی حکم الهی موافق خواسته‌ی انسان باشد، به راحتی نمی‌توان فهمید که دستورات الهی را برای اطاعت از خداوند اجرا کرده است یا برای اینکه با خواسته خودش سازگاری دارد؛ مثلاً ‌نمی‌توان گفت شخصی که از خوردن نجاست خودداری می‌کند، خودداری‌اش تنها به سبب حرام‌بودن نجاست‌خواری است و چون فرمان خداوند متعال را شنیده است، از خوردن آن پرهیز می‌کند. 🔹آنجا که گناه جاذبه‌ی فراوان نفسانی دارد، عمق ایمان افراد به خدای متعال و اولیای الهی معلوم می‌شود؛ نه آنجا که خود انسان نیز احساس بیزاری می‌کند، شاید به همین دلیل است که حضرت رسول اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله» ارزشمندترین اعمال را دشوارترین آنها می‌دانند؛ «أفضَلُ الأَعمَالِ أحمَزُها». امیرالمومنین«علیه‌السلام» نیز برترین عمل را عملی می‌دانند که برخلاف میل انسان باشد؛ «أفضَلُ الأَعمالِ مَا أُکرِهَتِ النُّفُوسُ عَلَیها». 👈بر این اساس، آنجا که تقدیر الهی بر خلاف میل و خواسته‌ی شخص باشد، رضایت الهی نیز در رضایت انسان از قضا و قدر الهی به دست می‌آید. ✅خدای عزوجل به حضرت موسی«علیه‌السلام» فرمود: «أنَّ رِضَایَ فِی رِضَاکَ بِقَضَائی»؛ بی‌تردید، رضایت من در راضی‌بودن تو به قضای من است. @abolhasanmahdavi