....ادامه از قبل 🔻انسان‌های کم‌ظرفیت مانند کسانی هستند که مزاجشان با خوردن یک کشمش گرم می‌شود و با خوردن یک دانه برنج، سرد! 🔹وقتی به چنین افراد کم‌ظرفیت نعمت بزرگی می‌رسد، باید صبر پیشه کنند تا هیجان آنها از ظرفیت روحی‌شان فراتر نرود. 🔸در مقابل، افراد باظرفیت در برابر نعمت‌ها از خود باخته نمی‌شوند؛ لذا به‌راحتی نعمت را در خود نگه می‌دارند و در این زمینه‌ی خاص، به صبر نیاز ندارند. 🔹اگر کسی به‌دلیل ظرفیت روحی اندکش، در حصول نعمت به صبر نیاز دارد، دلیل نمی‌شود که بگوییم همه هنگام حصول نعمت به صبر نیاز دارند. ❓پرسش ما این است: 👈اگر همین نعمت به شخص دیگری داده شود که ظرفیت روحی وسیعش، متناسب با اندازه‌ی آن نعمت یا بزرگ‌تر از نعمت است، آیا هیچ‌گونه اثری در رفتار ظاهری او مشاهده می‌شود؟ ✍پاسخ این است که به طور مسلّم، خیر. اولیای الهی که از الطاف و عنایات بسیاری برخوردارند نیز چنین‌اند؛ اما در بین جامعه، آن‌چنان مخفی و خموش‌اند که هیچ‌کس باور نمی‌کند که آنها چه درجه و مقامی نزد پروردگارشان دارند. @abolhasanmahdavi