🔰نشانه‌ی شیفتگی واقعی 🔻نقل کرده‌اند مجنون آن‌چنان شیفته‌ی توجه لیلی بود که وقتی لیلی ظرف مجنون را شکست، مجنون آن را نشانه‌ای از علاقه و توجه لیلی به خود دانست و از این توجه لذت بُرد؛ اگرچه در ظاهر دچار خسارت و مصیبتی هم شد. به قول مولوی، مجنون گفت: اگر با دیگرانش بود میلی/چرا ظرف مرا بشکست لیلی 🔹به راستی، ارزش توجه محبوب به مُحب چندین برابر خسارت‌هایی است که به او وارد می‌شود. 🔸دیدار محبوب، دوستدار حقیقی را از واردآمدن خسارت به خودش غافل می‌کند و اگر هم خسارت را به یاد آورَد، اشتیاق خسارت‌دیدن در وجودش موج می‌زند؛ زیرا در کنارِ آن خسارت، توجه محبوب را به خود جلب کرده است. 🔹محبوب نیز به وسیله‌ی واردکردن همین خسارت به مُحب، محبت خالصانه‌ی او را امتحان می‌کند تا بفهمد آیا او در راه رسیدن به محبوب، حاضر است سختی‌ها و فشارها را تحمل کند یا نه. 🔸در حقیقت، اولیای الهی که وجودشان لبریز از محبّت پروردگار عالَم است، چنان خدای خود را رئوف و حکیم می‌دانند که هر برنامه‌ای را برایشان مُقدر سازد، با قلبی مطمئن و دلی آرام و با وجودی آکنده از رضایتمندی، برای درک آن بلا و مصیبت آمادگی کامل دارند. 👈اینان نه‌تنها آمادگی، بلکه شوق و عملی‌شدن تمام مُقدرات خداوند دارند و درک این بلا را در حقیقت، درک لطف و رحمت معبودشان می‌دانند؛ برای همین، بی‌صبرانه برای وقوع بلاهایی انتظار می‌کشند که خداوند مُقدر فرموده باشد. در بلا هم می‌کشم لذات او/مات اویم مات اویم مات او 🔺البته واضح است کسیکه شیفته‌ی فتح قله‌ی کوهی باشد، حاضر است تمام خطرها و بلایای این راه را به جان بخرد تا بالاخره قله‌ی مدنظر را فتح کند. همچنین کسیکه برای تضمین سلامتی و طول عمر خود، باید جسمش را در اختیار پزشک جراح قرار دهد تا بدنش را پاره کند و بیماری‌اش علاج یابد، با اختیارِ خود به این کار اقدام می‌کند و برای تحصیل آن نتیجه‌ی بزرگ، این بلاها را کوچک می‌پندارد و به راحتی می‌پذیرد. @abolhasanmahdavi