سیدابوالحسن مهدوی
(۵) 🔻عمل دومی که حاجی باید بعد از تمام‌کردن عمره‌ی تمتع انجام دهد، وقوف در سرزمین عرفات است. «عرفات» یعنی شناخت. حُجاج باید از ظهر تا مغربِ روز نهم ذی‌الحجه در این سرزمین مقدس توقف کنند. 🔹در واقع این سرزمین، نمادی از شناخت خداست. کسیکه با شناخت اندکی وارد مسجدالحرام شده است، راهیِ عرفات می‌شود تا خالق خود را بهتر بشناسد. 🔸از نظر جغرافیایی، سرزمین عرفات بیرون از حرم است. حاجی در ابتدا باید در عرفات وقوف کند و سپس برای وقوف در مشعر، به آن سرزمین وارد شود و با داخل شدن به مشعر، وارد حرم می‌شود. ✅در واقع، تقدم وقوفِ در عرفات بر وقوفِ در مشعر، دلالت می‌کند بر تقدم رُتبیِ شناخت بر بندگی: تا انسان از خالق خویش شناخت حاصل نکند، نمی تواند به مقام عبودیت دست یابد. 👈بنابراین کسیکه می‌خواهد بنده‌ی خوبی برای خداوند باشد، باید ابتدا او را بشناسد و بر مبنای این شناخت، به عبادت بپردازد. گفتن ندارد که خدای ناشناخته را نمی‌توان به شایستگی پرستید. 🔰در مقایسه با مشعر، حاجی در صحرای عرفات مدت طولانی‌تری وقوف می‌کند: حدود نصف روز در عرفات و حدود یک و نیم ساعت در مشعر. این نشان می‌دهد که شناخت خدا به وقت بیشتری نیاز دارد. اصل و ریشه‌ی عبادت نیز همین شناخت است. @ostadmahdavi_ir
619 مشاهده