✋ مسجد یا اینستاگرام؛ کدام‌ یک آینده اخلاق در جامعه را می‌سازد؟ 🔺این روزها، کافی است سری به صفحات مجازی بزنید تا ببینید نسل جدید کجا زندگی می‌کند. روزگاری مسجد پناهگاه فکر، اخلاق و انسانیت بود، امروز اینستاگرام با رنگ و لعابش میدان‌دار زندگی‌ جوانان شده است!! ⁉️آیا می‌توان اخلاق و معنویت جامعه را به دستان فیلترها و الگوریتم‌های اینستاگرام سپرد؟ 💢مسجد همیشه فراتر از یک محل عبادت بود. جایی بود که فرزندانمان احترام، ادب و شجاعت می‌آموختند. مسجد به ما یاد داد که زندگی چیزی فراتر از نیازهای مادی است؛ یاد داد که انسانیت، درک و همدلی مهم‌تر از هر چیز دیگری است. ⁉️ اما امروز چه شده است؟ چرا این مدرسه‌ خالی‌ست!! چرا این پایگاه معنوی، مثل گذشته آن‌طور که باید، در میان ما پویا نیست؟! ‼️چون اینستاگرام آمده تا جای خالی ارزش‌ها را با عکس‌های پر زرق‌وبرق و زندگی‌های ساختگی پر کند!! در این جهان مجازی، تعداد فالوئرها معیار اعتبار است و لایک‌ها جای عشق واقعی را گرفته‌اند. دنیای مجازی با همه‌ی جذابیتش، زیر پوسته زیبا و فریبنده‌اش، اخلاق را به سمت سطحی‌گرایی و تظاهر سوق داده است. نسلی که باید با هویت، مسئولیت‌پذیری و معنویت آشنا شود، حالا در گیرودار مسابقه‌ای است برای بیشتر دیده شدن. 🚫 این یک هشدار جدیست اگر مسجد خالی شود، اخلاق سقوط می‌کند. اگر از مسجد فاصله بگیریم، اخلاق کجا ساخته می‌شود؟ وقتی به جای شنیدن قرآن، صدای بی‌وقفه ترندهای مجازی گوش‌هایمان را پر کند، وقتی به جای تربیت در پایگاه ارزش‌ها، الگوهایمان اینفلوئنسرهایی باشند که هیچ دغدغه‌ای جز نمایش خود ندارند، چه چیزی از نسل آینده باقی می‌ماند؟ سقوط اخلاقی جامعه، نه ناگهانی بلکه تدریجی است؛ و خالی شدن مساجد، نقطه آغاز این سقوط است. 💢بازگشت به معنویت و اخلاق، به معنای کنار گذاشتن تکنولوژی نیست. بلکه به معنای بازتعریف آن است. مسجد می‌تواند همراه زمان پیش برود. باید مساجدی بسازیم که پاسخگوی دغدغه‌های نسل جدید باشد. مساجدی که نه تنها محل عبادت، بلکه پناهگاهی برای پرسش‌ها، بحران‌ها و نیازهای فکری جوانان باشد. 📌بازگشت به معنویت، به معنای طرد تکنولوژی نیست؛ بلکه به معنای بازتعریف جایگاه آن است. جامعه‌ای که معنویت را در کنار پیشرفت‌های تکنولوژیک زنده نگه دارد، نه تنها در برابر تهدیدهای فرهنگی و اخلاقی مصون خواهد ماند، بلکه هویتی محکم و آینده‌ای روشن‌تر خواهد داشت. ✍ حسن باویر