چرا ریاست پاستور، این همه طرفدار دارد؟ 🔹 تا کنون تعداد کسانی که اعلام کرده اند قصد نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری را دارند از 50 نفر گذشته. بسیاری از آنان سال ها خارج از گود بوده و هیچ خبری از ایشان نبود و به یکباره سودای ریاست هیأت دولت به سرشان زده و اعلام کاندیداتوری کرده اند. سوال اینجاست که چرا شغل ریاست جمهوری، اینقدر به نظر آقایان جذاب آمده؟ 🔹 از احساس تکلیف و این قضایا که بگذریم، ایشان طی چهار سال گذشته الگویی را مشاهده کرده اند که هرکسی را ترغیب می کند این شغل بی دردسر را تجربه کند! 🔹 بدون اینکه برنامه یا کارنامه درخشانی داشته باشی، با شعار و رقیب هراسی به سادگی رأی می آوری؛ 🔸 با لابی گری برای وزرای مدنظرت رأی اعتماد میگیری و دورهمی رفقای قدیمی و فامیل راه می اندازی؛ 🔹 با وجود اختیارات بالای ریاست جمهوری طبق قانون اساسی، برای هر مشکل کشور، اختیارات فراقوه ای طلب می کنی؛ 🔹 در ستادها و شوراها، نظرات کارشناسان و اعضا را به هیچ میگیری و تصمیمات خودت را اعمال می‌کنی و دست آخر می گویی تصمیم جمعی بود و مسئولیتش با همه است؛ 🔸 بابت خودسری ها و نقض قانون اساسی هم نگران نیستی چون تیغ نظارت مجلس یا بخاطر وکیل الدوله بودن نمایندگانش کند شده یا به خاطر مصلحت! 🔹به راحتی در چشم ملت زل می زنی و آنان را هم شریک تپه های گلکاری شده ات می کنی و می گویی خواست و اراده مردم بود؛ 🔹 البته می توانی خداوند را هم مسبب تمام مشکلات معرفی کنی و بگویی همانطور که برجام را خدا آورد، گرانی را هم خدا آورد! 🔻 دست آخر هم یا وعده‌هایت را از بیخ کتمان می‌کنی و می گویی من نگفتم...، یا می گویی تحریم بود و نگذاشتند تحریم را بردارم! ✍ محمد عبداللهی ✅ کانال جامع خبری، تحلیلی، آموزشی باسواد رسانه ای 👇 https://eitaa.com/joinchat/3688300608Cf61f1be155