چرا شکایت وزارت کشور از خبرگزاری فارس نادرست است؟ 🔺 وزارت کشور بابت انتشار زودتر از موعد فهرست کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری، از خبرگزاری فارس شکایت کرده است. رئیس ستاد انتخابات هم گفته است این خبرگزاری باید بگوید این اطلاعات را از کجا آورده است. 🔹1- این اقدام اگر از سوی نهادهای دولتی یا حکومتی صورت می گرفت وزارت کشور می توانست معترض شود اما این بار، یک خبرگزاری دست به این اقدام زده است. کار خبرگزاری و رسانه و خبرنگار هم همین است و باید اطلاعات با ارزش برای مخاطبان را سریع منتشر کند. اگر رسانه و خبرگزاری این کار را انجام داده به وظیفه خود عمل کرده و شایسته تشویق در انجام وظیفه حرفه ای است نه بازخواست و تهدید و مجازات. 🔹2- خبر خبرگزاری، صحیح بود در نتیجه در چارچوب انتشار اطلاعات نادرست قرار نمی گیرد. گرچه حتی اگر این فهرست هم نادرست بود وزارت کشور یا هر نهاد دولتی حکومتی حق شکایت نداشت زیرا انتشار خبر نادرست درباره مسائل حکومتی، در چارچوب مسائل حرفه ای رسانه ای قرار می گیرد و باعث کاهش اعتبار رسانه منتشر کننده و کاهش اعتماد مخاطبان به آن می شود و نیازی به شکایت و شکایت کشی حکومت/ دولت نیست. 🔹3- براساس معیارهای جهانی، رسانه زیرمجموعه حکومت و دولت نیست حتی اگر در چارت اداری زیرمجموعه باشد؛ هزینه اش را حکومت دولت بپردازد و مدیرانش را منصوب کند. یعنی حکومت و دولت نمی تواند به آن دستور بدهد و امر و نهی کند. کار رسانه، انتشار اطلاعات است و نه جلوگیری از انتشار 🔻حکومت به هیچ وجه نمی تواند با رسانه های دولتی و غیردولتی به مانند زیرمجموعه و کارمند خود برخورد کند و آزادی آنها را به چالش بکشند و زیرسوال ببرند. 🔸می توان رسانه نداشت، اما وقتی رسانه ای فعالیت می کند باید به چارچوب های آزادی و فعالیت حرفه ای و استقلال حرفه ای آن احترام گذاشت و این موارد را به رسمیت شناخت. 🔹4- رسانه برای انتشار خبرهای خود می تواند از منبع مخفی (مشهور به منبع آگاه) استفاده کند. همان منبع که معمولا با "نخواست نامش فاش شود" به او اشاره می کنند. منبعی که وجود دارد اما به دلیل ترس و نگرانی، از انتشار عمومی نام و مشخصاتش خودداری می شود. 🔸رسانه برای حفاظت از منبع خود، نمی تواند مشخصات خود را اعلام کند. فرض کنید کارمند اداره ای، اطلاعاتی را به خبرنگار رسانه ارائه کرده اما نگران است با انتشار نام و مشخصاتش، با او برخورد شود. در نتیجه رسانه نام منبع خود را فاش نمی کند. در این موارد گفته می شود که علاوه بر خبرنگار، دبیر سرویس و سردبیر هم باید مشخصات این منبع را بدانند اما آن را فاش نکنند تا آسیبی متوجه منبع نشود. 🔸دیگران نمی توانند خواستار افشای نام منبع شوند یا از طریق شکایت، یک رسانه را برای افشای منبع خود تحت فشار قرار دهند، زیرا این اقدام هم غیراخلاقی است و هم می تواند به نوعی سوء استفاده از قدرت باشد و هم اینکه منافع و جان منبع را به خطر می اندازد. 🔻 فشار بر رسانه برای افشای منبعش، نوعی اخلال در فعالیت آزاد و حرفه ای رسانه ای به شمار می رود. البته برخی رسانه ها ممکن است به عمد یا سهو، از منبع دروغین استفاده کنند. دروغ گویی این نوع رسانه ها نیز به سرعت برای مخاطبان مشخص می شود. 🔹 5- خبر، خون رسانه است. بهترین نوع خبر، خبر اختصاصی است. خبر اختصاصی را از منبع اختصاصی دریافت می کنند. با لو رفتن منبع یا افشای آن، روند تولید خبر دچار اختلال می شود و رسانه ضربه می خورد. 🔸خبر دارای ارزش و اختصاصی، مخاطبان را به سمت رسانه های داخلی می کشاند و مرجعیت رسانه ای و اطلاع رسانی را به سمت داخل باز می گرداند. خبر اختصاصی و دارای ارزش، باعث تقویت رسانه می شود. تقویت رسانه های داخلی کار اشتباهی است؟ 🔹6- خبرگزاری فارس قبل از این و در سال ۹۸ هم چند روز قبل از گرانی بنزین، دست به انتشار خبر اختصاصی و صحیح از برنامه دولت برای افزایش قیمت و سهمیه بندی بنزین زد. در واکنش، دولت، منکر سهمیه بندی و افزایش قیمت بنزین شد (در حالی که واقعیت داشت) و برنامه گرانی و سهمیه بندی بنزین را به تاخیر انداختند. 🛑در آن ماجرا هم دولت در اقدامی نادرست، با شکایت قضایی از خبرگزاری فارس، این مجموعه و خبرنگار آن را مجبور به افشای منبع خود کرد. در حالی که مدتی بعد با اقدام بسیار نادرست دولت در گرانی بنزین بدون اطلاع رسانی قبلی، یکی از فاجعه بارترین حوادث تاریخ ایران روی داد (حوادث آبان 98). اگر قبل از گرانی بنزین، دولت یا رسانه ها اطلاع رسانی می کردند قطعا با چنین فاجعه ای روبه رو نمی شدیم. 🔹7 - با وجود انتقاداتی به فعالیت خبرگزاری فارس، اما باید از اصل انتشار اطلاعات و جلوگیری از اخلال دولت / حکومت در انتشار خبر و فعالیت رسانه ای حمایت کرد. ✍ رضا غبیشاوی 👇 https://eitaa.com/joinchat/3688300608Cf61f1be155