✋
چالش قریب‌الوقوع بنزین
🔹 سی‌و‌یکم اردیبهشت، حجت‌الاسلام رئیسی در سخنانی در همایش "خصوصی‌سازی در اقتصاد ایران" اعلام کرد که: "دولت قرار است تصمیمات سختی بگیرد". اولین واکنش به این سخنان پخش شدن شایعه افزایش قیمت بنزین بود. تصمیم دولت به حذف ناگهانی ارز ترجیحی آرد صنعتی در اوایل اردیبهشت و سپس حذف کامل ارز ترجیحی کالاهای اساسی از 20ام اردیبهشت، در گسترش و پذیرش این شایعات موثر بود.
🔸 بخشی از ترس عمومی از افزایش قیمت‌ها و عدم اعتماد به تکذیبیه‌های دولت را می‌توان از عوارض آبان 98 دانست. در آن زمان بارها و بارها هرگونه تغییر در قیمت بنزین تکذیب شده بود. خاطره رفتاری که دولت قبل نسبت به مردم روا داشت، به این زودی از ذهن مردم پاک نخواهد شد.
🔹 حالا با گذشت 2 سال و نیم از
زمان، مجددا شاهد هستیم که شرکت پخش و پالایش نفت نسبت به افزایش مصرف بنزین هشدار داده است. طبق اعلام این نهاد رسمی، ممکن است تا سال آینده مصرف از تولید پیشی بگیرد و نیازمند واردات بنزین بشویم.
🔹 دولت برای اعمال هر سیاستی نیاز دارد تا اولا خودش هدف را بداند و در ثانی در تعاملی صادقانه با مردم، آن‌ها را با آن هدف همراه کند. راه‌حل‌ها را باید با اهداف سنجید. چنانچه دولت بخواهد تغییراتی در وضعیت مصرف بنزین با هدف افزایش عدالت یا با هدف افزایش درآمد دولت انجام دهد، طبیعتا راه‌حل‌های دیگری برای آن قابل پیشنهاد است.
🔸 وقتی صحبت از کاهش مصرف بنزین پیش می‌آید، اولین سوال این است که این کاهش از چه محلی قابل تحقق است؟ بنابراین ابتدا باید دید بنزین در چه مصارفی استفاده می‌شود و کدام یک از این مصارف ظرفیت کاهش، صرفه‌جویی یا افزایش بهره‌وری دارد؟
اگر بخواهیم مبتنی بر تجربیات گذشته و نیز تحلیل مصارف مختلف بنزین راه‌حل‌های قابل تصور برای کنترل مصرف بنزین را مطرح کنیم، 5 دسته راه حل اصلی به نظر می‌آید که در ادامه به بررسی امکان تحقق هر کدام از این دسته راه‌حل‌ها می‌پردازیم:
1️⃣ تغییر تکنولوژی وسایل نقلیه به سمت کم‌مصرفی، چه از مسیر واردات چه تولید
2️⃣ نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی بنزینی
3️⃣ توسعه حمل و نقل عمومی غیربنزینی نظیر قطارها و اتوبوس‌های شهری و بین‌شهری
4️⃣ توسعه سوخت جایگزین بنزین نظیر CNG و LPG
5️⃣ مبارزه با قاچاق و استفاده‌های خارج از عرف
🔹 با توجه به جمیع جهات، گزینه در دسترس دولت برای مدیریت مصرف بنزین، حذف تدریجی کارت جایگاه‌دار و کنترل مصرف از طریق داده‌های کارت سوخت است. به عنوان ایده بلندمدت‌تر نیز توسعه پرشتاب حمل و نقل عمومی مبتنی بر قطار و اتوبوس درون شهری و حومه‌ای با مشارکت‌جویی از کشورهای توانمند در این زمینه، به طور مشخص چین، توصیه می‌گردد. سایر راه‌حل‌ها هر چند مفیدند و باید در دستور کار قرار داشته و تدریجا جلو بروند، اما منطقا به خاطر شرایط موجود اقتصادی در حال حاضر نمی‌توان امید زیادی برای رفع جدی مسئله به آن‌ها داشت.
🔻 توصیه می‌شود دولت به جای تکذیب هر نوع تغییر در قیمت و صورت مصرف بنزین، از جمله تکذیب حذف کارت جایگاه‌دار، شرایط را به مردم توضیح داده و از آن‌ها بخواهد چنانچه کارت خود را مفقود کرده‌اند ظرف زمان مشخصی، مثلا دو ماه، درخواست بدهند و دولت نیز در زمان کوتاهی کارت‌های جدید را صادر بکند. این یک نمونه برای توضیح یک رویکرد است. دولت باید بداند که حتی برای اجرای یک سیاست ساده نیز باید جزئیات بسیار مهمی را در نظر گرفت تا کمترین مشکل به وجود بیاید و مسئله ظرفیت تبدیل شدن به چالش را پیدا نکند.!
✅ کانال‌جامع خبری، تحلیلی، آموزشی باسواد رسانه‌ای
👇
https://eitaa.com/joinchat/3688300608Cf61f1be155