✋
تلویزیون، کارخانه شهرتساز
🔺 سلبریتیزدگی حاکم بر صداوسیما باعث شده مجریان سابق این سازمان بعضاً حتی در مقام اپوزیسیون سیاسی هم ظاهر شوند و گاهی با ایراد سخنانی سیاسی ضدیت با رسانهای را که آنها را به شهرت رسانده علنی کنند.
🔹 جایگاه تلویزیون به عنوان رسانه فراگیر بیش از هفت دهه است که پابرجا مانده است. چه در ایران و چه در جهان تلویزیون با وجود فراز و نشیبهایی که طی کرده، هنوز اصلیترین راه برای دیده شدن است و همه میدانند که عاقبت حضور در تلویزیون، یعنی شهرت و مشهور شدن در بین مردم میتواند منافع مستقیم و جانبی داشته باشد.
🔹 شبکههای موفق تلویزیون و شرکتهای گرداننده آنها به خوبی از شرایط حاکم برای ایجاد شهرت و معروفیت برای کارکنان خود آگاه هستند. از اینرو یکی از بندهای تقریباً ثابت در اصول اخلاقی این شبکههای تلویزیونی، جلوگیری از ایجاد تضاد منافع است.
در اینجا کارمند تلویزیون متعهد میشود کاری را که منجر به ایجاد لطمه مادی و معنوی به رسانه میشود انجام ندهد. بندهای متعدد بحث تضاد منافع، یک تعهد اخلاقی و حقوقی برای فرد ایجاد میکند.
🔺
رفتار غیرحرفهای صداوسیما
🔹سلبریتی تلویزیونی میتواند شامل همه بازیگران، خوانندگان، کارشناسان، مجریان و گویندگان تلویزیون و بهطور کلی همه هنرمندانی باشد که شهرت خود را مدیون حضور جلوی دوربینهای تلویزیون هستند.
🔹افرادی که بدون حضور در تلویزیون یا هرگز شناخته نمیشدند یا شهرتشان هیچگاه به حد فعلی نمیرسید. بهطور خواسته یا ناخواسته، مجریان و گویندگان تلویزیون، نه تنها شهرت خود را بلکه آینده شغلی خود را هم مدیون تلویزیون هستند.
🔹 تا به حال چندین مجری و گوینده تلویزیون به واسطه شناخته شدن در قالب شبکههای صداوسیما به عنوان روابطعمومی وزارتخانهها و مجموعههای دولتی فعال شدهاند. برخی نیز به واسطه حضور در تلویزیون و کسب شهرت پس از کنار رفتن از صداوسیما، فعالیتهای سیاسی یا اجتماعی را شروع کردهاند.
🔹شاید نبود یک تعهد اخلاقی بلندمدت باعث شده برخی از این افراد از شهرتی که به واسطه تلویزیون و صداوسیما کسب کردهاند به عنوان ابزاری برای خدشه وارد کردن به منافع صداوسیما استفاده کنند.
✅
کانالجامع خبری، تحلیلی، آموزشی باسواد رسانهای
👇
https://eitaa.com/joinchat/3688300608Cf61f1be155